این پایان نامه ورد و اماده پرینت میباشد

موضوع پایان نامه:تاثیر بازی گروهی بر رشد اجتماعی

فهرست مطالب

عنوان                                                                                                       صفحه

فصل اول

موضوع................................. 3

مقدمه ................................ 3

بيان مسئله                    ........ .. 9

ضرورت پژوهش........................... 11

هدف پژوهش............................. 12

فرضيه................................. 13

تعاريف مفهومي و عملياتي............... 13

تاريخچه بازي.......................... 17

اشاره­اي گذراند با تاريخچه روانشناسي كودك  18

بازي از ديدگاه اسلام .................. 20

بازي از نظر قرآن...................... 22

بازي در كردار و گفتار معصومين ......... 23

بازي از ديد روانشناسي قديم ............ 24

فهرست مطالب

عنوان                                                                                              صفحه

 بازي از ديد روانشناسي جديد .......... 26

تعريف بازي و فرق آن با كار ........... 28

بازي و رشد اجتماعي  .................. 32

ارزش بازي براي كودكان ................ 42

شرط مقررات خوب و جامع ................ 43

فوائد بازي............................ 44

چرابازي براي رشد كودكان ضرورت دارد؟... 46

انواع بازي............................ 47

بازي سمبليك............................ 50    

بازي و بيان كلامي ..................... 52    

عوامل مؤثر در بازي.................... 54    

رشد اجتماعي كودك...................... 57    

رفتار اجتماعي كودك.................... 59    

اصول رشد شناختي اجتماعي كودك .......... 65    

مراحل رشد ذهني اجتماعي كودك كودكستاني و مهد كودكي 66 

فهرست مطالب

عنوان                                                                                                     صفحه

بازي درماني........................... 69    

فصل سوم

جامعه آماري........................... 77    

نمونه و روش نمونه گيري................... 77

روش جمع آوري اطلاعات ................... 77    

ابزار پژوهش .......................... 78    

روشهاي آماري.......................... 79    

نمره گذاري ............................ 80    

فصل چهارم

تجزيه و تحليل اطلاعات به دست آمده ازپيمايش 84    

توصيفي و استنباطي..................... 87    

فصل پنجم  

بحث و نتیجه گیری ...................... 99

خلاصه ................................. 101

يافته هاي اساسي مربوط به فرضيههاي تحقيق 102

فهرست مطالب

عنوان                                                                                                       صفحه

محدوديتهاي تحقيق........................ 104       

پيشنهادات تحقيق........................ 105       

منابع................................. 107   

ضمائم .................................. 110      

چكيده:

در اين تحقيق به بررسي اثرا ت بازي گروهي و با قاعده در رشد اجتماعي دختران 4 تا 5 ساله مدارس آمادگي شهر تهران پرداخته شد، بدين ترتيب پس از تدوين سوال و فرضيه دال بر اثبات ثبت بازي درمهد كودك بخصوص بازي گروهي و باقاعده درمهد كودك بر ميزان رشد اجتماعي، بررسي مباحث نطري و بخصوص نظري وايلند درمحيط رشد اجتماعي تأكيد شد، پس از آن تعداد و 60 نفر به عنوان نمونه تحقيق به صورت تصادفي با روش نمونه­گيري خوشه­اي گزينش شدند و از پرسشنامه وايلند بر روي آنها اجرا گرديد. سپس از طريق آزمونtاستيودنت گروههاي مستقل با آزمون فرضيه تحقيق پرداخته شد و مشخص گرديد كه ميانگين رشد اجتماعي كودكي يا كودكاني كه درمهد كودك بازي گروهي و با قاعده انجام مي­دهند درمقايسه با كودكاني كه در مهد كودك بازي گروهي و با قاعده انجام نمي­دهند، بالاتر است و اين تفاوت ازلحاظ آماري در سطح 1 0 / 0 * معنا دار مي­باشد. بنابراين مي­توان نتيجه­گيري نمود كه بازي گروهي و با قاعده درمهد كودك مي­توان تأثير مثبتي را در افزايش رشد اجتماعي كودكان ايفا نمايد.

تعريف مفهومي و عملياتي

موضوع: بررسي تأثير بازي گروهي و باقاعده در رشد اجتماعي دختران 4 تا 5 ساله مدارس آمادگي منطقه 7 تهران بر اساس تست رشد اجتماعي وايلند.

مقدمه:

بازي كه به معني تلاش و فعاليت لذت بخش و خوشايند و تفريح است براي رشد همه جانبه كودك ضرورت تام دارد. كودك از طريق بازي احساسات و روياهاي خود را بروز مي­دهد. استعدادهايش راشكوفا مي­سازد، كنترل به موقع اعمال و حركات را مي­آموزد، بر تجاربش مي­افزايد، دنياي درون و اسرار و مشكلاتش را بارز مي­سازد و انرژي ذخيره شده خويش راهر جهت مطلوب به مصرف مي­رساند. كودك از طريق بازيها، مشكلات و همكاري و رعايت حقوق ديگران و قوانين اجتماعي را ياد مي­گيرند. (شفيع آبادي، 1372 ) .

كودكان خردسال نمي­توانند افكار و عقايد و احساسات خود را به وضوح ازطريق كلمات و گفتار بيان كنند. بازي بخش عمده­اي از زندگي كودك پيش دبستاني را تشكيل مي­دهد و باعث رشد شخصيت او مي­گردد. موجبات شادي و لذت و انبساط خاطر كودك را فراهم مي­كند. همكاري و نوع دوستي و اطلاعات و قوانين را به كودك ياد مي­دهد، دامنه تجسم و قصور او را مي­گستراند و كودك را به مشاغل گوناگون آشنا مي­سازد. (قاضي، 1370 ) .

 بنابه اظهار كارل، گروهي يكي از روانشناسان بزرگ سوئيسي، بازي كودكان مقدمه اي براي كوششهاي آينده و آماده شدن براي زندگي آينده است. بدان سان كه درآن جدي بودن زندگي بزرگسالات بر دوش كودك سنگيني نمي­كند. او مي­گويد دربازي پليس و ژاندارم كودكي كه نقش ژاندارم را مي­آفريند و به دستگيري دردي مي­رود، گذشته از اين كه نيروي جهاني او توسعه مي­يابد به تأثير اصل اخلاقي و اجتماعي نيز مي­پردازد و در ضمن وظايف و حدود اختيارات اين شغل رانيز مي­آموزد. به عكس كودكي كه نقش دزد را بازي مي­كند، با دستگير شدن و پذيرفتن گوشمالي و در واقع زشتي دزدي را مي­پذيرد و به اجراي عدالت اجتماعي احترام مي­گذارد، به هر حال از ديدگاه گروهي، هدف بازي در خود نرفته است و بازي نمايانگر زندگي و فعاليت آزاد كودك بوده، در حقيقت او را براي اجراي كارها و وظيفه هاي سنگين آينده خود آماده مي­سازد(بهرامی ، 1370)

. در كتاب روان شناسي درماني آلفرد، آدلر كه درسال 1907 نوشته شده است بازي به معناي ارضاء غير واقعي (بيرون از حد حقيقت ) اجمالي مانند برتري جويي و خود نمايي تفسير شده است و آدلرانيها را سر آغازي براي بيان گذاري ابتدايي ترين و انديشه آدمي تلقي مي­كند. برتري جويي و خود نمايي در سال هاي كودكي امكان مي­دهد كه اميال فرد را به سادگي نشان داده و آنها ر اآرام سازند. بدين معني كه كودكان خردسال در بازيهاي خويش واقعيت را با توجه به خواستهاي خويش دگرگون جلوه مي­دهند. زيرا دانش لازم براي پيروي از حقيقت دارند و به اين ترتيب ناتواني و * خود را بر طرف مي­سازند.روشن است كه آنچه را كه بزرگسالان ارضاء غير واقعي مي­نامند براي كودكان مفهوم ارضاء واقعي ميل خود نمايي و برتري جويي ر ادارا مي­باشد. (قشلاقي، 1356 ).

روان شناسان امروزي همه بر آنند كه كودك بر اساس نيازهاي دروني به بازي مي­پردازند ، و فعاليتها و كوشش هاي آگاه يا ناخود گاه وي به منظور آماده ساختن خويش براي زندگي آينده است البته ممكن است از بازي نكات سودمندي فراگيرد كه بعداً در زندگي وي به كار آينده. لكن به دست آوردن تجربه و مهارت، يك نتيجه فرعي بازي است و هدف اساسي به شمار نمي­رود. در نتيجه با توجه به نظريات علماي تعليم و تربيت، توجه و ايجاد امكانات براي بازي ،به كودكان فرصت مي­دهند تا بهتر ياد بگيرند. بنابر اين بازي مي­توان، تقريباً به تمام هدفهاي تربيتي از قبيل رشد بدني و ذهني، فهم عمومي و تربيت اجتماعي و اخلاقي كودك كمك كند. تربيت بنياد بشريت است. تربيت كوران رابينا ، لنگان راتوانا، خود خواهان را مردم دوست و نابشرها را بشر مي­سازد. كودكان خود را چنان تربيت كنيد كه بنيان گذار زندگي نو وخادم بشريت باشد. روسو مي­گويد:«طبيعت انسان را نيكو خلق كرده و لي جامعه او را شرير تربيت نموده طبيعت انسان را آزاد آفريده ليكن جامعه او را بنده گردانيده طبيعت انسان را خوشبخت ايجاد كرده ولي جامعه او رابدبخت كرده است نسبت به عالم طبيعت به جامعه مثل نسبت خير است به شر. تربيت عبارتست از ، اعمالي كه موجب تجلي شخصيت انساني و بروز تمايلات و عواطف عالي بشري است. پايه­هاي زندگي خود برروي چگونگي آموزش و پرورش كودكان قرار دارد. يكي از عواملي كه در تربيت كودك مهم است ، محيط و هم صحبتان و مراودههاي اجتماعي كودك است چون بشير با كودكان همسال خود مشغول بازي و اعمال كودكانه است. مطمئناً عادات و اخلاق ديگران دراو موثر خواهد بود. روح كودك پاك است و براي گرفتن هرنقشي آماده پس در اثر روان اجتماعي نادرست ممكن است به زودي نا پاك گردد. بنابر اين يكي از مسائلي كه در تربيت كودكان اهميت دارد بازي و تفريحات و سرگرميهاي اوست. پياژه، رشد اجتماعي كودك را به 3 مرحله تقسيم مي­كند: مرحله نخست كودك خود محور يا خود ميان بيني است. مرحله دوم كودك كوشش مي­كند روابط اجتماعي واقعي بر قرار كند. مرحله سوم داد و ستد اجتماعي به وجود مي­آيد با ديگران رفتار احترام آميز دارد.(پارسا، 1371 ) .

رابطه عاطفي بين كودكان و اطرافيان، مخصوصاً با مادر دراولين سال زندگي دررشد اجتماعي او نقش تعيين كننده­اي دارد. نحوه ارضاء نيازهاي كودك زير بناي نگرش وي را در آينده نسبت به ديگران مي­سازد. كودك به تدريج و ضمن ارتباط با ديگرا ن به مهارتهاي اجتماعي خود مي­افزايد و عليرغم دوره اول كودكي كه همبازي ها نقش چنداني در زندگي كودك ندارد، در دوره پيش دبستاني دوستان تأثير بسزايي در رشد اجتماعي كودك دارند و مهارتهاي اجتماعي كودك راافزايش مي­دهند. كودك دراين مكان ها به تجربه و يادگيري مي­پردازد و روشهاي ارتباط با ديگران را فرا مي­گيرد و به نقاط ضعف و قدرت خود پي مي­برند. (شفيع آبادي، 1372 ) .

از 2 تا 4 سالگي كودكان كه در آغاز افرادي غير اجتماعي هستند به افراد اجتماعي تبديل مي­شوند. كودك در اثر بازي با كودكان ديگر يعني از راه مشاركت در فعاليتهاي آنان و دادن و گرفتن اسباب بازيها، در اندك زمان روح سازگاري دراو پديدارمي­شود. همچنين او از راه تقليد كردار و گفتار همچنان هاي همبازيش مي­كوشد خود را به شكل آنان در آورده و مطابق با الگوي قابل قبول گروه خود رفتار كند. (پارسا، 1371 ) .

 نخستين رشد اجتماعي اندكي پس از تولد كودك آغاز مي­شود و شامل آموزش هاي گوناگون است سپس زبان آموزي به تدريج انجام مي­شود. كودك در سنين 5 تا 6 سالگي دچار دگرگوني هاي فراواني در روابط با كودكان ديگر، با پدر و مادر و بزرگسالان مي­شود، اين دوره از لحاظ اجتماعي و سازگاري كودك در آينده چنان اهميت دارد كه بايد دوره اصلاح و تصحيح رفتار اجتماعي كودكان ناميد. در اين دوره براي رشد كودك وجود كودكان ديگر از اهميت فراواني بر خورداراست و آرامش رواني او هنگامي تأمين مي­شود كه افراد گروه او را پذيرفته باشند. به تدريج كه طرز رفتار و ارتباط با ديگران را در مي­يابد،نظرش درباره خودش بهتر مي­شود و در نتيجه در كارهايش توفيق بيشتري بدست مي­آورد. (پارسا،1371