این فایل دارای فرمت word و قابل ویرایش می باشد.

موضوع:مقایسه سلامت روانی زنان با سرپرست و بی سرپرست حدود سنی 35 ساله

چكيده                                        

فصل اول:كليات تحقيق                       

مقدمه                                        

بيان مسئله                                            

اهداف تحقيق                                 

سوال مسئله                                   

فرضيه تحقيق                                  

متغيرها                              

تعاريف نظري و عملياتي واژه ها و مفاهيم                   

فصل دوم: پيشينه و ادبيات تحقيق                      

تعريف سلامت رواني                               

مشكل تعريف                                   

مختصري درباره تاريخچه و پيشينه سلامت رواني در ايران          

تاريخچه بهداشت و سلامت رواني                       

زمينه تاريخي آسيب شناسي رواني                     

موضوع آسيب شناسي رواني                          

تعريف آسيب شناسي                              

ديدگاه اختلالات اضطرابي در سلامت عمومي                   

ديدگاه روان پويايي                           

ديدگاه رفتار گرايي                                

ديدگاه شناختي                              

نظريه ها ، تحقيقها و درمان افسردگي در سلامت عمومي             

نظريه هاي زيست شناسي                          

تحقيقات انجام شده در خارج و داخل كشور                 

تحقيقات انجام شده در خارج از كشور                                               

فصل سوم: روش تحقيق                                                                    

طرح تحقيق                                                                                

جامعه تحقيق                                                                                                                  

حجم نمونه تحقيق                        

پرسشنامه سلامت عمومي                 

روش تحليل داده ها                           

فصل چهارم: يافته ها و تجزيه و تحليل داده ها           

مقدمه فصل چهارم                           

جدول 2-4: مقايسه سلامت رواني                                                              

فصل پنجم: بحث و نتيجه گيري                                                                       

بحث و نتيجه گيري                                                                            

پيشنهادات                                                                                         

محدوديت ها                                                                                            

منابع  و ماخذ                                                                                       

چكيده

هدف از تحقيق حاضر مقايسه سلامت روان در بين زنان با سرپرست و بدون سر پرست حدود سني 35 ساله شهرستان رشت است كه جامعه آماري مشخص شده عبارتند از زنان داراي شوهر و بدون شوهر كه طبق آمار بدست آمده از اداره ثبت احوال از بين 12000 زن حدود سني 35 سال و مشخص كردن آمار زنان بي سرپرست و با سرپرست 150 نفر به عنوان نمونه انتخاب گرديده و جهت سنجش اين آزمودنيها پرسش نامه سلامت عمومي گلدنبرگ كه داراي 28 سوال چهار گزينه اي است استفاده گرديده و نمرات خام آن بدست آمده و جهت آزمون فرضيه ها از روش آماري tمتغير مستقل استفاده گرديده كه نتايج بدست آمده حاكي از آن است كه بين سلامت رواني و اضطراب و افسردگي و نشانه هاي بدني در بين زنان با سرپرست و بدون سرپرست تفاوت معني داري وجود دارد .

مقدمه

اعتقاد كامل داريم كه تندرستي يكي از نعمتهاي بزرگ در زندگي انسان است و نمي توان منكر شد كه سلامتي رواني در رده بالاترين نعمتها است . افرادي  كه به نحوي با بيماران رواني ، عقب ماندگان ذهني ، معتادان به مواد مخدر و الكل سر و كار دارند به اين امر اعتقاد كامل دارند بديهي است بيماريهاي رواني مخصوص به يك قشر و يا طبقه خاصي نبوده و تمام طبقات جامعه را شامل مي گردد . بيماري رواني ، كارگر ، كارمند ، محصل ، مهندس نمي شناسد و به عبارت ديگر امكان دارد ابتلا به ناراحتي هاي رواني براي همه افراد جامعه وجود دارد و هيچ انساني از فشارهاي رواني و اجتماعي مصون نيست و به عبارت ديگر در برابر بيماريهاي رواني مصونيت نداشته و ندارد به طوركلي بايد گفت وجود يك بيماررواني به كار عادي و اقتصاد خانواده لطمه شديد وارد مي كند از لحاظ روابط انساني ساير افراد خانواده را دروضع ناراحت و تاسف آوري قرار مي دهد و خانواده بايد صرفنظر از مخارج هنگفت و صرف وقت فشار رواني شديدي را براي نگهداري بيمار خود تحمل كند و هدف از سلامت روان ارشاد و راهنمايي و آشنا ساختن مردم به اصول و روابط صحيح انساني و بر حذر داشتن آنها از مخاطراتي است كه سلامت روان را تهديد مي كند متخصصين بهداشت رواني آموزش بهداشت همگاني را اساسي ترين روش پيشگيري اوليه مي دانند شخص سالم احساس مي كند كه افراد اجتماع او را دوست دارند و به او احترام مي گذارند و او نيز متقابلاً به آنها احترام گذاشته و آنها را دوست دارد . فرد غير عادي اظهار مي كند به كسي اعتماد ندارد ، اجتماع براي او ارزش قائل نيست او دوست خود و واقعي نداشته و ندارد . به افراد اجتماع بد بين بوده و نسبت به آنها سوء ظن دارد و روي اين اصل براي خود نيز ارزش قائل نيست هدف اصلي از سلامت روان تقويت فكر و اصلاح رفتار افراد است لذا بر اساس اين اصول بايد به شخصيت و حيثيت ديگران احترام گذاشت و نسبت به ديگران گذشت و بردباري داشت و اين اصل را قبول كرد كه افرا اجتماع از هر صنفي و در هر موقعيتي باشند مي توانند مثمر ثمر باشند و اجتماع مي تواند به نحو مفيدي از آنها استفاده كند و عدم قبول اين اصول باعث پيدايش عقيده خود كم بيني ، عدم اعتماد به نفس ، نا امني و سوء ظن و عدم سازش شده است ( ميلاني فر –1381 ) . 

مختصري درباره تاريخچه و پيشينه سلامت رواني در ايران

اگر چه از تاريخچه ي بهداشت رواني در ايران اطلاعات كافي دردسترس نيست ولي از مدارك ناكافي به دست آمده با توجه به اعتقادات مذهبي ، سنتي و علمي آن زمان در كشورهاي ايران و عربي مي توان قبول كرد كه رفتار با بيماران رواني به نحو مطلوب انجام مي شده و از زمانهاي قديم محلهايي براي نگهداري بيماران رواني وجود داشته است . اكثر تصورها اين است كه علوم پزشكي يونان در نگرش كشورهاي عربي زبان و ايران تاثير گذارده ولي شواهدي وجوددارد كه حتي در قرن 6 و 7 مدارس پزشكي در ايران وجود دارد و از كتابهاي يوناني حتي به صورت ترجمه در اين مدارس استفاده مي شده . تجاوز و تاخت و تاز اعراب در قرن 7 به كشورهاي آسيايي از جمله ايران و حتي اسپانيا باعث شده كه آثار موجود از بين برود . از زمان ساسانيان در جندي شاپور اهواز براي بيماران رواني مكان مخصوصي ترتيب يافته و در قرن هشتم چندين بيمارستان در بغداد وجود داشته است و از مسافريني كه از اين كشورها به اروپا مي رفتند و ياجهت سياحت به اين كشورها آمده و بر مي گشتند شواهدي در دسترس است كه درمان بيماران در بيمارستان ها به نحو ممكن البته با روش آن زمان انجام مي گرفت . در اينبيمارستانها ، باغها ، حوضخانه ها ، حمام ، موزيك ، كشاورزي وجود داشته واز عطريات داروهاي مقوي و اشتها آور گياهي جهت درمان استفاده مي شد مطابق رسم يونان اين بيمارستانها با مدارس پزشكي وابستگي نزديك داشته و اين وسايل براي فقرا و متمولين يكسان بوده و بيشتر بيماران را بيماران مانياك و پرسيو تشكيل مي داده است .

در دوران اسلام پزشكان و نويسندگان مهم آن زمان مانند ذكرياي رازي[1] و ابوعلي سينا[2]  را مي توان نام برد كه نوشته هاي آنان غير از عربي به زبان يوناني لاتين و زبانهاي ديگر ترجمه شده و در دسترس مردم مغرب زمين قرار گرفته و با استقبال آنان روبرو شده است .

محمد ذكرياي رازي ( 330-240 هجري قمري يا 910 -820 ميلادي ) در شهر ري به دنيا آمده و پس از آموختن فلسفه ، نجوم و شيمي براي فرا گرفتن طب به بغداد رفت كه در آن زمان مركز بزرگي براي آموختن علم طبيعي ، شيمي و پزشكي بوده است . پس از تكميل دانش پزشكي رازي به ري برگشت و به درمان بيماران پرداخت و حتي بيمارستان شبيه بيمارستان بغداد در شهر ري بر پا كرد به تدريس و آموزش پزشكي پرداخت . رازي به علت نامعلومي به بغداد برگشت و رياست بيمارستان بغداد را عهده دار شد . به نظر مي رسد كه رفتن او به بغداد يكي به علت دعوت خلفاي آن زمان از عراق و ديگري عدم توجه مردم به كارهاي او در ايران بوده است . رازي صرفنظر از پزشك بودن شيميدان و كيمياگري برجسته بوده است كشف الكل از تقطير مواد نشاسته اي و اسيد سولفوريك از بزرگترين كشفيات اوست و او به كيمياگري نيز معروف است . از تاليفات مهم رازي دو كتاب معروف مربوط به طب بنام الحاوي و كتاب منصوري و رسالاتي درباره امراض باطن و كتابي درباره حركات نفساني ، اوهام ، حركات عشق و طب روحاني را مي توان نام برد .

تاريخچه بهداشت و سلامت روان

تاريخچه بهداشت رواني با توجه به وجود بيماريهاي رواني از زماني كه بشر وجود داشته و مخصوصاً زندگي اجتماعي را شروع كرده همراه بوده است . پيدا كردن شروع و آغاز هر نهضتي بخصوص نهضتهاي اصلاحي و علمي به علت داشتن منابع گوناگون و چند جانبه مسئله مشكلي است . در حقيقت روانپزشكي را مي توان قديميترين حرفه و تازه ترين علم به شمار آورد . قديميترين چون بيماريهاي رواني از قديم وجود داشته و بقراط در 377 تا 460 سال قبل از ميلاد عقيده داشته كه بيماران رواني را مانند بيماران جسمي بايد درمان كرد ، علل سرشتي و فرضيه مزاجها از همان زمان بقراط و جالينوس وجود داشت و اهميت تاريخي دارد . تازه ترين علم براي اينكه تقريباً از 1930 بعد از تشكيل اولين كنگره بين المللي بهداشترواني بود كه روانپزشكي به صورت جزيي از علوم پزشكي شد و سازمانهاي روانپزشكي و مراكز پيشگيري در كشورهاي مترقي يكي بعد از ديگري فعاليت خود را شروع كردند . از فعاليت اين سازمان ها در جريان جنگ جهاني دوم عملاً كاسته شد و بدينترتي مي توان روانپزشكي رابه صورتتازه ترين علم بعد از جنگ جهاني دوم به حساب آورد .

از اسناد و مدارك موجود چنين استنباط مي شود كه تا اواخر قرن هجدهم و همزمان با انقلاب كبير فرانسه از تاريخچه بهداشت رواني اطلاعات كافي در دست نيست . به علت جهل و بيسوادي از بروز بيماريهاي رواني ، اختلالات رواني و بيماريهاي رواني رابهدخالت ارواح خبيثه و شياطين ، قدرتهاي ماوراي انساني و نفوذ عوامل طبيعي مانند خورشيد ، ماه ، رعد و برق در بدن مي دانستند و عقيده داشتند كه بايد اين بيماريها با نيروهاي ماورالطبيعه وساطت افراد مقدس در نزد خدا بهبودي يابند و اين شناخت موقعي اتفاق مي افتد كه بيمار در خواب باشد . اولين بار بقراط فيلسوف مشهوريوناني بود كه خرافات را درباره بيماريهاي رواني كنار گذاشت و اختلالات رواني را به طرف پزشكي كشانيده درباره ماليخوليا و جنون زايماني تعريف و توصيف كرد و مغز را مركز اصلي روان دانست . جالينوس علت بيماريهاي رواني رااختلال عمل مغز و عدم تعادل اخلاط بدن مي دانست در اوايل قرن سيزدهم و اوايل رنسانس ارتباط جسم و روان و يكپارچگي واكنش آنها مورد بحث قرار گرفت و به علاوه فرضيه ابوعلي سينا مسئله اين ارتباط را به اسپانيا و كشورهاي ديگر كشاند و اين زمينه اي براي فرضيه جديد براي بيماريهاي روانتني شد . اين قرن رابايد قرن سحر و جادو، دخالت شياطين و ارواح در ايجاد بيماريهاي رواني دانست اولين روانپزشك به نام جان وي ير[1] كه در سال 1515 در دهكدهاي در مرز آلمان و هلند به دنيا آمده بود پس از اتمام دوران پزشكي در پاريس علاقهمند به مطالعه درباره رفتار انساني و بيماريهاي رواني شد و در سال 1563 كتابي در سوئيس نوشت كه امروزه اهميت زيادي درباره تاريخچه روانپزشكي دارد . بهعلت علاقه مندي در نوشتن رساله هايي در مورد تشخيص بيماريهاي رواني ، پسكيوزهاي سمي ، صرع ، وحشت شبانه ، پسكيوزهاي پيران ، هيستري ، پارانوئيا ، توهمات ، افسردگي و ساير پديده هاي رواني مورد قرن 16 نام گرفت . اگر چه نوشته هاي او با مخالفت و طرد او از طرف گروه زيادي از اطباء و نويسندگان آن زمان روبرو شد ولي تا قرن اخير ارزش و اهميت نوشته هاي او علوم نبود ولي بارشد روان شناسي پويا مجدداً نوشته هاي تاريخي وي ير ارزش خود را در روانپزشكي پيدا كرد. اولين روانپزشك در كشور انگلستان ويليام تبي[2] در سال 1753 بود . اطلاعات جسته گريخته وجود دارد كه تا قرن چهاردهم مكانهايي براي مواظبت و نگهداري بيماران رواني در مونت كاسينو[3] ايتاليا و بيمارستان درليون فرانسه و در پاريس و همچنين بنا شدن بيمارستان تبلم[4] در لندن در سال 1247 ( اولين بيمارستان تقريباً رسمي و دولتي ) و در سال 1385 بيمارستان سنت بارتولومو[5] در لندن در نزديك كليساي سنت بارتولومو وجود داشته است . در اسپانيا اولين بيمارستان رواني در سال 1409 در شهر والانسيا[6] به وسيله يك كشيش اسپانيايي ايجاد شد و علت آنرفتار استهزا آميز و آزار دهنده افراد نسبت به بيماران رواني در ملاء عام و خيابانهاي آن زمان بوده است .