مقاله درباره روانشناسی ارتباط

این مقاله با فرمت WORD بوده و آماده پرینت میباشد.

افراد بالغ در ارتباط برقرار كردن با ديگران داراي تفاوت‌هايي هستند كهريشه در كودكي آنها دارد، بدين مفهوم كه اگر پدر يا مادر با كودك ارتباط نزديك ودوستانه داشته باشند در مقابل كودك هم همين رفتار را با آنها خواهد داشت، حال اگرپدر و مادر به كودك توجه لازم را نكنند در اينصورت در كودك دو رفتار شكل مي‌گيرد:

يكي آنكه دچار اضطراب و سردرگمي مي‌شود و نارضايتي خود را مستقيم ياغيرمستقيم به خانواده نشان مي‌دهد و يا اينكه كودك از خانواده خود دوري مي‌كند (كهاين طرز رفتار در شخصيت كودك رسوخ مي‌كند و در بزرگسالي خود را نشان مي‌دهد كه دراين صورت با چهار شخصيت مواجه خواهيم بود).

* بالغيني كه برخوردار از امنيت‌اند:

- توانايي ارتباط برقرار كردن و صميمي گشتن با ديگران را دارند.

- براي حريم شخصي خود و شريك زندگي خود احترام قائل هستند.

- برايديگران احترام زيادي قائل هستند.
- هنگامي كه به كمك احتياج دارند از ديگرانطلب ياري مي‌كنند.

- در تعامل با ديگران مثبت، خوش‌بين، سازنده و سخاوتمندهستند.

- خلاق و روشنفكر بوده و از مرگ نمي‌هراسند.

* بالغيندوري كننده:
- رابطه آنها از لحاظ فيزيكي و احساسي غير صميمي مي‌باشد.

- به ديگران توجه ندارند و خودخواه به نظر مي‌رسند.

- تعاملاتاجتماعي را خسته كننده مي‌دانند و از مرگ بيمناكند.

- نسبت به شريك زندگيخود بي‌مسئوليت و بي‌اعتنا هستند.

- قادر به برقرار كردن رابطه صميمي باديگران نمي‌باشند.


* بالغين مضطرب و دو شخصيتي:
- رابطه آنها باديگران غير قابل پيش‌بيني است.

- آنها همواره مي‌انديشند كه شريك زندگي‌شانآنها را دوست ندارد.

- احساس ناامني در روابط صميمانه دارند.

- مرتباً ديگران را سرزنش مي‌كنند و هرگاه به خواسته خود نرسند، كج خلقي مي‌كنند
- سفره دل خود را نزد هركسي باز مي‌كنند و از ديگران نيز چنين انتظاريدارند.
- غرق در ارتباط شخصي خود مي‌باشند، حسود و غيرقابل اطمينان بودهواز مرگ مي‌هراسند.

* بالغين درهم ريخته:
- سو رفتار،بي‌توجهي، عدم امنيت و تنش فراوان در خانواده اين گونه افراد برقرار است
- اين‌گونه افراد مانند كودكي‌شان زندگي آشفته و پر هرج و مرجي دارند.

- خشمانفجارگونه‌اي دارند.
- فاقد هرگونه همدلي، شفقت و دلسوزي نسبت به همسر خودهستند.
- آنها نياز مبرمي به يك رابطه مطمئن و مصون داشته، اما آنقدر بهشريك خود اعتماد ندارند كه اين رابطه را برايشان پديد آورد.
آري، در اكثر مواردتا جايي كه با اطمينان مي‌توان گفت عشق نقش خود را به عنوان والايش‌دهنده وجود تاسن بلوغ آغاز نمي‌كند يعني در سني كه بلوغ جسمي و رواني افراد نسبتاً در سطحي بالاقرار دارد.