انواع مؤسسات حسابرسي 

دامنه اندازه مؤسسات حسابرسي از يك نفر تا چندين هزار نفر كاركنان حرفه اي است . از نظر اندازه ، مؤسسات حسابرسي اغلب به چهار گروه زير تقسيم مي شوند :

 

مؤسسات محلي  -  مؤسسات محلي معمولأ داراي يك يا دو دفتر كار و فقط يك يا چند شريك حسابرس مستقل است كه در يك شهر يا ناحيه ، خدمات خود را به صاحبكاران ارائه مي كنند . خدمات اين مؤسسات بيشتر شامل تنظيم اظهار نامه مالياتي  ، ارائه مشاوره مديريت و خدمات حسابداري است . حسابرسي معمولأ بخش كوچكي از كار آنان است . صاحبكاران حسابرسي ، معمولأ واحدهاي تجاري كوچكي هستند كه صورتهاي مالي حسابرسي شده را براي پيوست كردن به درخواست وام بانكي خود ، مي خواهند .

 

مؤسسات منطقه اي – بسياري از مؤسسات محلي با افتتاح دفاتر كار بيشتر در شهرها يا ايالتهاي همجوار و افزايش تعداد كاركنان حرفه اي خود به مؤسسات منطقه اي تبديل مي شوند . ادغام با مؤسسات محلي ديگر نيز راهي براي منطقه اي شدن اين مؤسسات است . اين رشد معمولأ به همراه افزايش سهم كار حسابرسي در مقايسه با خدمات ديگر است .

 

مؤسسات ملي  - به مؤسسات حسابرسي كه در بيشتر شهرهاي اصلي ايالت متحده دفاتري دارند اصطلاحاً مؤسسات ملي گفته مي شود . اين مؤسسات در كشورهاي ديگر نيز يا از طريق دفاتر خود يا از راه  مؤسسات وابسته در آن كشورها ، فعاليت دارند .

 

هشت مؤسسه بزرگ –  در خبرها اغلب صحبت از بزرگترين هشت مؤسسه حسابرسي در ايلات متحده است كه به هشت بزرگ معروفند . تمام اين مؤسسات در شهرهاي اصلي سراسر جهان دفاتري دارند .  تنها يك مؤسسه خيلي بزرگ است كه كاركنان و امكانات كافي را براي حسابرسي يك شركت فوق العاده بزرگ دارد . تقريباً تمام شركتهاي خيلي بزرگ آمريكايي را اين هشت مؤسسه بزرگ ، حسابرسي مي كنند . اگر چه اين موسسات ، خدمات متنوعي را   ارائه 

 

       1. Audit   Firm    

مي كنند ، اما بيشترين حجم كار آنان حسابرسي است . درآمد سالانه هر يك از هشت مؤسسه بزرگ در حدود صدها ميليون دلار است . اسامي اين هشت مؤسسه بزرگ به ترتيب حروف الفبا عبارت است از  “ آرتور اندرسن ، آرتور يانگ ، ارنست اندويني ، پرايس واتر هاوس ، پيت مارويك مين ، توش راس ، ديلويت هسكينزاند سلز ، كوپر زاند ليبرند . ”

شايعات مربوط به احتمال ادغام بعضي از اين مؤسسات بزرگ  ، بيانگر امكان تبديل هشت برزگ به هفت يا حتي شش بزرگ است .

 

 

نقش حسابرسي در اقتصاد كشور   

وجود اطلات مالي قابل اتكا، لازمه بقاي جامعه امروزين است . فرد سرمايه گذاري كه تصميم به خريد يا فروش سهام مي گيرد ، بانكداري كه در مورد تاييد يك تقاضاي وام تصميم مي گيرد  ، و دولت براي وصول درآمد ماليات متكي بر اظهارنامه هاي مالياتي ، همگي بر اطلاعاتي اتكا مي كنند كه توسط ديگران تهيه شده است . در بسياري از اين موارد ، هدفهاي تهيه كنندگان اين اطلاعات ، با هدفهاي استفاده كننده گان از آن مغاير است . نياز به حسابرسان مستقل در چنين استدلالي مستتر است ، يعني افرادي با صلاحيت و صداقت حرفه اي كه بتوانند مشخص كنند اطلاعات مالي كه بر آن اتكا مي شودتصويري مطلوب و كامل از واقعيت امر است يا خير  ! 

گرچه اطلاعات مالي از منابع مختلف قابل استخراج است ، اما در حال حاضر صورتهاي مالي هسته اصلي منابع اطلاعات مالي را تشكيل مي دهد و بنابراين بايد از كيفيت مطلوبي برخوردار باشد . صورتهاي مالي زماني از كيفيت مطلوب برخوردار خواهد بود كه بر اساس ضوابط معتبر يعني استانداردهاي حسابداري تهيه شده باشد . 

استانداردهاي حسابداري ضوابط شناسايي و اندازه گيري دارائيها ، بدهيها ، سرمايه ، درآمد ها و هزينه ها را مشخص مي كند و در نتيجه داراي آثار و تبعات اقتصادي است ، از اين رو بايد توسط مراجع مربوط و مسئولي تدوين شود .

در ايران بر اساس بند 4 تبصره 2 قانون تشكيل سازمان حسابرسي و ماده 6 قانون اساسنامه سازمان حسابرسي ، وظيفه تدوين و تعميم اصول و ضوابط حسابداري و حسابرسي به اين سازمان محول شده است . همچنين بر اساس بند ‹ ز› ماده 7 اساسنامه قانوني سازمان حسابرسي ،  « مرجع تخصصي و رسمي تدوين اصول و ضوابط حسابداري و حسابرسي در سطح كشور ، سازمان است و گزارشهاي حسابرسي و صورتهاي مالي كه در تنظيم آنها اصول و ضوابط تعيين شده از طرف سازمان رعايت نشده باشد در هيچ يك از مراجع دولتي قابل استفاده نخواهد بود .» 

 

حسابرسي چيست ؟

نوعي از حسابرسي كه در اين پروژه بيشتر به آن پرداخته مي شود ، رسيدگي به صورتهاي مالي يك شركت توسط يك موسسه حسابرسي است . اين نوع از حسابرسي عبارت است از بازرسي جستجوگرانه مدارك حسابداري و ساير شواهد زير بناي صورتهاي مالي . حسابرسان از راه كسب آگاهي از سيستم كنترل داخلي و بازرسي مدارك ، مشاهده دارائيها ، پرسش از منابع داخل و خارج شركت و اجراي ساير روشهاي رسيدگي ، شواهد لازم را براي تعيين اينكه  صورتهاي مالي، تصويري مطلوب و به نسبت كامل از وضعيت مالي شركت و فعاليتهاي آن در طول دوره مورد رسيدگي ارائه مي كند يا خير ، گردآوري مي كنند . 

در هر حسابرسي ، بيان صريح حدود رسيدگي ، مهم است . اين حدود ، واحد مورد رسيدگي و دوره مورد رسيدگي را مشخص مي كند . بنابراين ، از حدود رسيدگي براي تعيين و محدود كردن مسئوليت حسابرسان استفاده مي شود . واحد مورد رسيدگي مي تواند يك واحد با مالكيت فردي ، شركت تضامني ، شركت سهامي و و شركتهاي تابع آن ، يك آموزشگاه يا هر سازمان ديگري باشد . دوره مورد رسيدگي معمولاً يكسال است . اگرچه بعضي از حسابرسيها دوره كوتاهتري را مي پوشاند . 

رسيدگيهاي حسابرسان مستقل مبناي گزارش حسابرسي را فراهم مي آورد . “ هرگز حسابرسان بدون اجراي رسيدگي ، نسبت به مطلوبيت ارائه صورتهاي مالي اظهار نظر نمي كنند .” شناخت حسابرس از فعاليت صاحبكار ، حسابرسي هاي  انجام شده در سالهاي گذشته ، اعتقاد به درستكاري مالكان و مديران ، هيچيك از اين عوامل براي اظهار نظر نسبت به صورتهاي مالي توسط حسابرسان كافي نيست . حسابرسان ، صورتهاي مالي سال جاري را يا رسيدگي مي كنند ، يا نمي كنند . اگر رسيدگي نكنند ، نسبت به مطلوبيت ارائه صورتهاي مالي نيز اظهار نظر نخواهند كرد .