مقدمه

ساعت های زیاد كاری، رؤسای بداخلاق، كمی درآمدها و سایر موارد ناخوشایند از جمله مواردی هستند كه برخی از كارمندان امروزی هر روزه با آن در محیط های كاری مواجه می شوند. این موارد از نظر همه نامطلوب و آزار دهنده اند. اما آیا آنها واقعاً می توانند اثرات بدی بر روی افراد داشته باشند؟

ساعت های زیاد كاری، رؤسای بداخلاق، كمی درآمدها و سایر موارد ناخوشایند از جمله مواردی هستند كه برخی از كارمندان امروزی هر روزه با آن در محیط های كاری مواجه می شوند. این موارد از نظر همه نامطلوب و آزار دهنده اند. اما آیا آنها واقعاً می توانند اثرات بدی بر روی افراد داشته باشند؟ پاسخ به این سؤال یك بله بزرگ است. از آنجایی كه همگی این موارد در افزایش استرس، اشتراك دارد می توانند سبب بروز نارسایی های روحی و جسمی شده و در نهایت تأثیرات مخربی بر روی افراد شاغل داشته باشند. اما برای مقابله با استرس در محیط های كاری چه كاری می توان انجام داد. قبل از هر اقدامی باید عوامل استرس زای محیط های كاری را بشناسیم. طبق بررسی های انجام شده سه عامل بیشترین نقش را در استرس افراد شاغل دارند: ناامنی شغلی، ارتباط نامناسب و بی خوابی. 

 

بیان مسئله :

در این پژوهش قصد بررسی رابطه میان استرس شغلی و میزان سلامت روانی کارکنان ها را داریم ، همانگونه که میدانید استرس های شغلی یکی از عوامل موثر در وضعیت بهره وری در سازمان میباشند و.

 

اهمیت و ضرورت تحقیق :

نقش و تاثیر انکار ناپذیر استرس های شغلی بر وضعیت سلامتی و بهره وری کارکنان امری اجتناب ناپذیر است ، توجه و اهمیت دادن به وضعیت سلامت روحی کارکنان در سازمان امری است که می تواند باعث موفقیت سازمان شود و این امر اهمیت و ضرورت این بحث را نمایان می کند .

 

هدف های کلی تحقیق :

هدفهای کلی تحقیق  را بر اساس این موارد طبقه بندی می نمائیم ، 

الف  - بدست آوردن یک رابطه صحیح در زمینه تاثیر استرس های شغلی بر وضعیت سلامت روانی کارکنان 

ب– بدست آوردن یک راهکار اساسی برای حل این مشکل 

ج – ریشه یابی مشکل و بدست آوردن نقطه نظرات و ایده آلهای طرفین 

 

 

 

سئوالات تحقیق :

1 – آیا میان استرس های شغلی و میزان بهره وری کارکنان در یک سازمان رابطه معنی داری وجود دارد ؟

2 – آیا میان استرس های شغلی و میزان کارآیی و سلامت روحی کارکنان در سازمان رابطه معنی داری وجود دارد ؟

 

فرضیه ها :

 فرضيه اول:

میان استرس های شغلی و میزان بهره وری در سازمان رابطه معنی داری وجود دارد .

 فرضيه دوم:

میان استرس های شغلی و میزان بهره وری در سازمان رابطه معنی داری وجود ندارد .

 

متغییر های تحقیق :

متغییر مستقل :

تاثیر یا عدم تاثیر ویژگیهای میزان استرس های شغلی بر سلامت روانی کارکنان

 

 

متغییر وابسطه :

عبارت است از میزان تاثیر عامل استرس شغلی .بر وضعیت بهره وری و کارآیی کارکنان در سازمان 

 

تعاریف عملیاتی متغییر ها :

استرس های شغلی 

تا چند دهه پيش، غايت خواسته و آرزوي هر جواني كسب يك شغل دولتي يا ادامه حرفه پيشينيان خود بود. شغل دولتي امنيت خاطر لازم را براي مردها و زن‌هاي نسل پيشين فراهم مي‌كرد و شخص با پيشرفت تدريجي در حرفه خود، از حقوق و مزاياي مناسب برخوردار مي‌شد. امروزه چنين مشاغلي چندان مورد توجه نيست، مگر اينكه شخص از پست و مقام و حقوق بسيار بالا برخوردار باشد. مشاغل دولتي با وجود برخورداري از امنيت شغلي، جاذبه چنداني براي جوانان امروزي ندارند. جوان‌ها حاضرند براي مواجهه با مسائل و مشكلات گوناگون و تجربه ابعاد مختلف زندگي نوين، خطرات عدم امنيت شغلي را به جان بخرند تا بتوانند در جهت پيشرفت خود گام بردارند. البته برخي از مشاغل دولتي نيز مي‌تواند عامل بروز تنش و استرس شود. 

به هرحال هر نوع حرفه و شغلي مقداري تنش و اضطراب با خود به همراه دارد و اين مي‌تواند به وظايف يك زن خانه‌دار يا مسئوليت‌هاي اجرايي يك فرد در محيط كار مربوط باشد. اشخاص با كسب آمادگي جسمي و ذهني لازم مي‌توانند حداكثر توان خود را به كار گيرند تا به موفقيت و برتري مربوط به حرفه خود برسند. 

استرس شغلي شديد و مداوم و محيط كار نامناسب، در صورتي كه شخص ظرفيت كافي پذيرش استرس را نداشته باشد تخريب كننده است. شخصي كه تحت چنين شرايطي قرار دارد، به تدريج علائم افسردگي و خستگي مزمن را در خود آشكار مي‌سازد. ممكن است اين شخص پزشك، مدير شركت، كارگر متخصص كارخانه، منشي دفتر يا تاجري پرمشغله يا كارگر ساده‌اي باشد كه كاري خسته‌كننده و يكنواخت انجام مي‌دهد. 

استرس تنها زماني مي‌تواند تأثير منفي بگذارد كه انسان به بن‌بست برسد و باور كند ديگر هيچ‌ راه‌حلي وجود ندارد. در صورتي كه آدمي براي رسيدن به هدف خود فقط يك راهكار ندارد، بلكه مي‌تواند با استفاده از روش‌هاي گوناگوني به موفقيت دست يابد و هرگز اجازه ندهد كه مشكلات و مسائل او را از پاي درآورد. بينش عاقلانه و منطقي و توأم با آرامش به آدمي كمك مي‌كند تا بر استرس شغلي غلبه كند. اغلب افراد سخت‌گير، دقيق، تندخو، و عصبي، بيشتر از افراد آرام و خونسرد و انعطاف‌پذير تحت تأثير استرس شغلي قرار مي‌گيرند. زيرا افراد انعطاف‌پذير هميشه آماده سازگاري با شرايط گوناگون را دارند. 

اشخاصي كه از حرفه خود راضي نيستند و لذت نمي‌برند بيشتر در مقابل استرس تسليم مي‌شوند.  به همين دليل از ناراحتي ناشي از آن رنج مي‌برند كه اين امر با غر زدن‌هاي مداوم و كينه‌توزي نسبت به ديگران همراه بوده و استرس ايجاد مي‌كند. در حالي‌كه انسان‌ها موجوداتي انعطاف‌پذيرند به‌طوري كه مي‌توانند خود را با محيط كارشان سازگار كنند حتي اگر شغلشان با علايق آن‌ها همخوني نداشته باشد با تغيير بينش خود مي‌توانند استرس ناشي از يأس و نوميدي را تا حد زيادي كاهش دهند.