1- 1 مقدمه : 

اکسید کروم رنگ دانه ای سبز رنگ به فرمول Cr2O3 می باشد که به صورت پودر با خلوص 98% توزیع می گردد. این ماده به علت خواص فیزیکی و شیمیایی مناسب از جمله پایداری حرارتی بسیار بالا و مقاومت اسیدی و قلیایی عالی در صنایع کاشی، سرامیک، چینی سازی و صنایع تولید شیشه و لعاب کاری به عنوان ماده ای رنگزا استفاده می گردد و در صنایع لنت سازی به عنوان تقویت کننده مقاومت سایشی لنت کاربرد دارد. در حال حاضر این محصول به عنوان یک ماده اولیه برای صنایع فوق محسوب می شود و علیرغم وجود معادن بسیار غنی کرومیک در استان های خراسان، هرمزگان و زنجان 85% نیاز کشور تأمین می گردد.

با توجه به اینکه کشور اسلامی ما در حال سازندگی و رشد و توسعه می باشد و با توجه به اینکه سیاست دولت محترم مبنی بر صادرات هر چه بیشتر و رهایی یافتن از صادرات تک محصولی می باشد، نیاز به این ماده روز به روز تشدید و کمبود آن محسوس تر می باشد.

 

 

1 – 2 نام کامل طرح و محل اجرای آن :

تولید اکسید کروم

 

 

محل اجرا :

 

 

1 – 3 – مشخصات متقاضیان :

نام نام خانوادگی مدرک تحصیلی  تلفن

 

 

1 – 4 – دلایل انتخاب طرح :

توجه به خودکفایی این صنعت و همجنین نیاز بازار داخلی به تولید این محصول با توجه به این که تولید اکسید کروم می تواند به رشد و شکوفایی اقتصادی کشور کمکی هر چند کوچک نماید و با در نظر گرفتن علاقه خود به فعالیت های صنعتی این طرح را برای اجرا انتخاب کرده ام.

 

1 – 5 میزان مفید بودن طرح برای جامعه :

این طرح از جهات گوناگون برای جامعه مفید است ، شکوفایی اقتصادی و خودکفایی در تولید یکی از محصولات ، سوددهی و بهبود وضعیت اقتصادی ، اشتغالزایی ، استفاده از نیروی انسانی متخصص در پرورش کالای داخلی و بهره گیری از سرمایه ها و داشته های انسانی در بالندگی کشور .

 

1 – 6  - وضعیت و میزان اشتغالزایی :

تعداد اشتغالزایی این طرح 15  نفر میباشد .

تاریخچه و سابقه مختصر طرح :

Johann Gottlob Lehmann در سال 1761 در کوههای اورال ماده معدنی نارنجی-قرمز رنگی پیدا کرد که نام آن را سرب قرمز سیبریایی نهاد. گرچه او به اشتباه آن را ترکیب سرب با آهن و سلنیوم انگاشت، آن ماده معدنی در حقیقت کرومات سرب (PbCrO4)بود. Peter Simon Pallas در سال 1770 این ماده معدنی سربی قرمز رنگ(سرب قرمز سیبریایی) را در همان مکانی که Lehmann قبلا" دیده بود، مشاهده کرد که خصوصیات مفید زیادی داشت. از جمله این خصوصیات کاربرد آن به عنوان رنگدانه در تولید رنگ بود که استفاده از این ویژگی به سرعت توسعه یافت. رنگ زرد درخشانی که از کروکوئیت ساخته شد به یک رنگ بسیار رایج تبدیل گشت. سال 1797 Nicolas-Louis Vauquelin نمونه‌هایی از سنگ معدن کروکوئیت را پیدا کرد. او با مخلوط کردن کروکوئیت و اسید هیدروکلریک موفق به تهیه اکسید کروم (CrO3) گشت. سال 1798 Vauquelin متوجه شد که با حرارت دادن این اکسید در کوره‌های ذغالی می‌توان کروم فلزی به دست آورد. او موفق به شناسایی مقدار کمی کروم در سنگ‌های قیمتی از جمله یاقوت و زمرد شد. در طول دهه اول قرن نوزدهم از کروم بیشتر به عنوان سازه‌ای در رنگ‌ها استفاده می‌شد، اما امروزه عمده کاربرد آن (85%) در آلیاژهای فلزی است و مابقی موارد استفاده آن در صنایع شیمیایی، مواد نسوز و صنایع پایه است.