1- 1 مقدمه : 

واژه شیرینی به هر گونه فراورده غذایی اطلاق می شود که بخش عمده آن شکر باشد. مردم نقاط مختلف دنیا، واژه های متفاوتی را برای شیرینی به کار می برند. آب نبات، شکلات، آب نبات چوبی، ویفر، انواع شیرینی های خشک و تر و... همه جزو شیرینی ها هستند که البته خود، در دسته اسنک ها قرار می گیرند.  معمولاً این واژه را برای انواع کیک ها، بیسکوییت ها، پودینگ ها و دیگر شیرینی هایی که برای مصرفشان نیاز به کارد و چنگال می باشد هم به کار می برند. 

 

 

1 – 2 نام کامل طرح و محل اجرای آن :

تولید بیسکوییت ساده، میشیکا، نان و شیرینی

 

 

محل اجرا :

 

1 – 3 – مشخصات متقاضیان :

نام نام خانوادگی مدرک تحصیلی  تلفن

 

 

1 – 4 – دلایل انتخاب طرح :

توجه به خودکفایی این صنعت و همجنین نیاز بازار داخلی به تولید این محصول با توجه به این که تولید بیسکوییت ساده، میشیکا، نان و شیرینی می تواند به رشد و شکوفایی اقتصادی کشور کمکی هر چند کوچک نماید و با در نظر گرفتن علاقه خود به فعالیت های تولیدی این طرح را برای اجرا انتخاب کرده ام.

 

1 – 5 میزان مفید بودن طرح برای جامعه :

این طرح از جهات گوناگون برای جامعه مفید است ، شکوفایی اقتصادی و خودکفایی در تولید یکی از محصولات ، سوددهی و بهبود وضعیت اقتصادی ، اشتغالزایی ، استفاده از نیروی انسانی متخصص در پرورش کالای داخلی و بهره گیری از سرمایه ها و داشته های انسانی در بالندگی کشور .

 

 

1 – 6  - وضعیت و میزان اشتغالزایی :

تعداد اشتغالزایی این طرح 15 نفر میباشد .

 

تاریخچه و سابقه مختصر طرح :

نان به ماده‌ای غذایی که از خمیر نمودن ماده اصلی آرد و مایهٔ خمیر و آمیزش آنها با آب یا روغن و گاه نمک و شکر و پخت خمیر در تنور یا فر بدست می‌آید.

ریشهٔ واژهٔ نان از پارسی پهلوی می‌باشد. فرهنگ فارسی دهخدا دربارهٔ «نان» در زبان‌ها و گویش‌های گوناگون چنین آورده‌است:

پهلوی :نان، ارمنی: نکن (نان پخته در خاکستر)، ماخوذ ازپهلوی، نیکان = پارسی : نیگان، بلوچی : نگن و نظایر آن، از ایرانی باستان : نگن، منجی : نگهن، کردی :نن، نان، زازا: نا، نان، دوجیکی : نن، گیلکی : نان، فریزندی، یرنی و نطنزی : نون، سمنانی : نونا، سنگسری و سرخه‌ای : نون، لاسگردی : نن، شهمیرزادی : نون،نائینی:نو

 

سرچشمه و پیشینه

نان (نان تخت و نازک) از آسیای مرکزی و از کشورهای پارسی‌زبان چون ایران، افغانستان و تاجیکستان سرچشمه گرفت و سپس به کشورهای جنوب آسیا چون هند و پاکستان رفت. در زبان فارسی به همهٔ نان‌ها نان گفته می‌شود، ولی در کشورهای هند و پاکستان منظور از نان، نان تنوری است.