موضوع: کاشی کاری و نقوش دیواری

فهرست عناوین

چکیده : 4

فصل اول - مقدمه و تاریخچه  5
تاریخچه : 6

فصل دوم -   ادبیات تحقیق 11
كاشي از لحاظ مواد تشكيل دهنده آن دو نو است: 12
الف : كاشي گلي : 12
ب : كاشي جسمي 13
كاشي معرق 16
كاشي معرق از كاشي جسمي چهار 16
كاشي زير رنگي 19
كاشي نره 22
كاشي قاز تغاري 22
پاورقي ها 23
کاشی هفت رنگ 30
تعمیر و نگهداری کاشی و سرامیک  : 32
تعمیر ونگهداری کاشی کف ساختمان 34
تعمیر ونگهداری ساختمان  تعمیر کاشی و سرامیک 35
دلایل مهم ترک وشکست کاشی و سرامیک 35
تعمیر کاشی و سرامیک هایی که ترک برداشته اند 36
تعمیر کاشی و سرامیک کاری به روش بنایی 37
نصب کاشی و سرامیک روی ترکهای عمیق دیوار 37
چند نکته 38
دلایل طبله کردن کاشی و سرامیک 38
روش تعمیر طبله کردن کاشی و سرامیک 38
تعمیر ونگهداری ساختمان  تعمیر موزائیک 39
جلوگیری از لق شدن موزائیک 39
روش تعمیر موزائیک هایی که لق شده اند  تعمیر جزیی 39
نکته: 40
نکته: 40
تعمیر موزائیک و ملات  شکسته شده 41
دلایل چال شدن سطح موزائیک 41
دلایل قوزو کپ شدن سطح موزائیک 41
دلایل یخزدگی موزائیک وبلند شدن موزائیک 41
روش های تعمیر سه مواردی  یخزدگی .کپ.وچال شدن    موزائیک 42
روند تولید کاشی 43
مرحله اول : سنگ شكن 44
مرحله دوم : توزين 44
مرحله سوم : آسياب مواد اوليه و تهيه دوغاب بدنه 45
مرحله چهارم : ذخيره سازي و هموژنيزاسيون دوغاب بدنه 45
مرحله پنجم : الك كردن دوغاب 45
مرحله ششم : ذخيره‌سازي دوغاب در حوضچه‌هاي اسپري دراير 46
مرحله هفتم : اسپري دراير 46
مرحله هشتم : ذخيره گرانول 46
مرحله نهم : انتقال و الك كردن گرانول 47
مرحله دهم : فرم دهي 47
مرحله يازدهم : خشك كن افقي 47
مرحله دوازدهم : پخت بيسكوييت 48
مرحله سيزدهم : انتقال كاشي به خطوط لعاب 48
مرحله چهاردهم : لعاب سازي و لعاب زني 49
مرحله پانزدهم : انتقال كاشي به كوره‌هاي لعاب 50
مرحله شانزدهم : پخت لعاب 50
مرحله هفدهم : درجه‌بندي و بسته‌بندي 50

فصل سوم -  بحث و نتیجه گیری 51
منبع : 52

چکیده :
صنعت کاشی سازی و کاشی کاری که بیش از همه در تزیین معماری سرزمین ایران، و به طوراخص بناهای مذهبی به کار گرفته شده، همانند سفالگری دارای ویژگی های خاصی است. این هنر و صنعت از گذشته ی بسیار دور در نتیجه مهارت، ذوق و سلیقه کاشی ساز در مقام شیئی ترکیبی متجلی گردیده، بدین ترتیب که هنرمند کاشیکار یا موزاییک ساز با کاربرد و ترکیب رنگ های گوناگون و یا در کنار هم قرار دادن قطعات ریزی از سنگ های رنگین و بر طبق نقشه ای از قبل طرح گردیده، به اشکالی متفاوت و موزون از تزیینات بنا دست یافته است. طرح های ساده هندسی، خط منحنی، نیم دایره، مثلث، و خطوط متوازی که خط عمودی دیگری بر روی آنها رسم شده از تصاویری هستند که بر یافته های دوره های قدیمی تر جای دارند، که به مرور نقش های متنوع هندسی، گل و برگ، گیاه و حیوانات که با الهام و تأثیر پذیری از طبیعت شکل گرفته اند پدیدار می گردند، و در همه حال مهارت هنرمند و صنعت کار در نقش دادن به طرح ها و هماهنگ ساختن آنها، بارزترین موضوع مورد توجه است. این نکته را باید یادآور شد که مراد کاشی گر و کاشی ساز از خلق چنین آثار هنری هرگز رفع احتیاجات عمومی و روزمره نبوده، بلکه شناخت هنرمند از زیبایی و ارضای تمایلات عالی انسانی و مذهبی، مایه اصلی کارش بوده است. مخصوصاً اگر به یاد آوریم که هنرهای کاربردی بیشتر جنبه ی کاربرد مادی دارد، حال آن که خلق آثار هنری نمایانگر روح تلطیف یافته انسان می باشد، همچنان که «پوپ» پس از دیدن کاشی کاری مسجد شیخ لطف الله در «بررسی هنر ایران» می نویسد، «خلق چنین آثار هنری جز از راه ایمان به خدا و مذهب   نمی تواند به وجود آید».

طرح های تزیینی این دوره از نقش های گل و گیاه، نخل های کوچک، برگ های شبیه گل «لوتوس» و تزیینات انسانی و حیوانی است، که در آرایش دوبنای یاد شده نیز به کار رفته است.
امید است در کاوش های آینده در نقاط مختلف کاشی های بیشتری از دوره اشکانیان یافت شود که امکان مطالعه و بررسی دقیق در این زمینه را فراهم آورد.
در عصر ساسانیان هنر و صنعت دوره ی هخامنشیان مانند سایر رشته های هنری ادامه پیدا کرد، و ساخت کاشی های زمان هخامنشیان با همان شیوه و با لعاب ضخیم تر رایج گردید.
نمونه های متعددی از این نوع کاشی ها که ضخامت لعاب آن ها به قطر یک سانتیمتر   می رسد در کاوش های فیروز آباد و بیشابور به دست آمده است. در دوره ساسانیان علاوه بر هنر کاشی سازی هنر موازییک سازی نیز متداول گردید. مخصوصاً پوشش دو ایوان شرقی و غربی بیشابور ازموزاییک به رنگ های گوناگون وتزیینات گل و گیاه و نقوشی از اشکال پرندگان و انسان را در بر می گیرد. کیفیت نقوش موزاییک های مکشوفه در بیشابور گویای ادامه سبک و روش هنری است که در دوره ی اسلامی به شیوه معرق در کاشی سازی و کاشی کاری تجلی نموده است. رنگ آمیزی های متناسب، ایجاد هماهنگی و رعایت تناسب از ویژگی های کاشی کاری های این دوره می باشد.
پس از گسترش اسلام، به مرور هنر کاشی کاری یکی از مهمترین عوامل تزیین و پوشش برای استحکام بناهای گوناگون به ویژه بناهای مذهبی گردید. یکی از زیباترین انواع کاشی کاری را در مقدس ترین بنای مذهبی یعنی قبةالصخره به تاریخ قرن اول هجری می توان مشاهده کرد.
از اوایل دوره ی اسلامی کاشی کاران و کاشی سازان ایرانی مانند دیگر هنرمندان ایرانی پیشقدم بوده و طبق گفته ی مورخین اسلامی شیوه های گوناگون هنر کاشی کاری رابا خود تا دورترین نقاط ممالک تسخیر شده - یعنی اسپانیا-  نیز برده اند.
هنرمندان ایرانی از ترکیب کاشی های با رنگ های مختلف به شیوه موزاییک، نوع کاشی های «معرق» را به وجود آوردند وخشت های کاشی های ساده و یکرنگ دوره ی قبل از اسلام را به رنگ های متنوع آمیخته و نوع کاشی «هفت رنگ» را ساختند. همچنین ازترکیب کاشی های ساده با تلفیق آجر و گچ، نوع کاشی های «معقلی» را پدید آوردند. و به این ترتیب از قرن پنجم هجری به بعد کمتر بنایی را می توان مشاهده کرد که با یکی از روش های سه گانه فوق و یا کاشی های گوناگون رنگین تزیین نشده باشد.
در این مختصر سعی خواهد شد تحول هنر کاشی سازی ازاوایل دوره اسلامی تا عصر حاضر مورد بررسی قرار گیرد، و هم چنین به طور اجمال نحوه تزیین وکاربرد آن در قرون مختلف اسلامی شرح داده شود
کشور ايران با تاريخ نمدن کهن در هنر و صنعت و برخورداری از ذخاير متنابهی از مواد اوليه از دير باز به عنوان بستری مناسب برای صنعت کاشی و سراميک مطرح بوده است. توليد کاشی سراميکی در اين سرزمين از مراحل بسيار اوليه و با روشهای ابتدايي از حدود 1250 سال قبل از ميلاد مسيح با توليد انواع آجرهای لعابدار  کاشی...