مقاله بررسی نقش و تاثیر ممانعت کننده ها در صنعت نفت

فهرست مطالب:

مقدمه

مشکلات روش های حفاظت کاتدی

روش های جدید حفاظت خوردگی کف مخازن

سیستم های پوشش دهنده درون مخازن ذخیره نفت

ممانعت کننده ها و خوردگی

مشکلات روش های حفاظت کاتدی

انبساط سنگ و سیال

رانش توسط گاز محلول

رانش کلاهک گازی

ورود آب به سازند نفتی

تولید بهبود یافته

روش های ازدیاد برداشت ثالثیه

مشکلات روش های حفاظت کاتدی

ممانعت کننده ها و حفاری

لوازم و قطعات حفاری

مواد مورد استفاده در گل حفاری

نقش مواد در گل حفاری

مواد تغییر دهنده غلظت

کنترل ترکیب شیمیایی محلول حفاری

بنتونیت

میکا

گرافیت

باریت

گالن

آهک و دولومیت

زیبس

آزبست

نمک

کربنات و بی کربنات سدیم

پرلیب و خاکسترهای آتشفشانی

حوادث خطوط اصلی انتقال

حوادث ایستگاه های تقویت فشار

حوادث شبکه های گازرسانی

نشت یابی و کنترل آن

نشت لوله های انتقال دهنده

گازیاب

گازها و مواد خطرناک تاسیسات گازی

ئیدروژن سولفوره

ترکیبات گوگردی

اکسیدهای کربن

مرکاپتان

سولفور آهن

تزریق گاز

روش های تزریق

اصول ایمنی در تزریق

عاری نمودن نفت خام از آب

تصفیه برش های سبک

تصفیه مواد سفید

ترتمان با اسید سولفوریک

ترتمان با سود

تصفیه کروزون بوسیله اتیدرید سولفورو

روش های ملایم کردن

روش سلوتیزر

روش دکتر

روش هیپوکلریب

روش های کلکوئیوریک

روش تصفیه کاتالیکی

رنگ بری و بی بو کردن نفت

تصفیه روغن های گریس کاری

ترکیبات گوگرد دار

ترکیبات اکسیژن دار

ترکیبات نیتروژ« دار یا ازن دار

ترکیبات فلزدار

منابع و مآخذ

نوع ІІІA : بازدارنده هاي روئين كننده كه لايه هاي روئين بر سطح فلز تشكيل مي دهند . اين لايه ها غالبا اكسيد يا نمك هاي غير محلول فلزي هستند ، مانند فسفات و كرمات براي فولاد . اگر مقدار بازدارنده اي كه به محلول اضافه مي گردد كم باشد لايه هاي ناپيوسته تشكيل مي گردد كه ممكن است خوردگي حفره اي يا حمله تسريع شده موضعي بوجود آيد.
نوع ІB : بازدارنده هايي هستند كه واكنش خوردگي را آهسته مي كنند . بدون آنكه كاملا مانع آن شوند . اين بازدارنده ها غالبا در ضمن عمل حفاظت مصرف مي شوند . مانند هيدرازين و سولفيت سديم .
نوع ІІB : بازدارنده هايي هستند كه در اثر تركيب با موادي كه باعث خوردگي در يك محيط مشخص مي شوند  ، خوردگي را به تاخير مي اندازند.
به طور كلي بازدارنده هاي نوع ІA ، ІІA ، ІІB تركيبات آلي هستند و انواع ІІІA و  ІB مواد معدني .
موارد عمده كاربرد ممانعت كننده ها مربوط به 4 محيط زير است :
1- محلول هاي آبي از اسيد هايي كه در فرآيند هاي تميز كردن فلزات بكار مي روند مثل اسيد شويي
2- آب هاي طبيعي ، آب هاي تهيه شده براي سرد كردن در مقياس صنعتي با PH طبيعي
3- محصولات اوليه و ثانويه از نفت و پالايش و حمل و نقل آن
4- خوردگي گازي و اتمسفري در محيط هاي محدود در حين حمل و نقل و انبار كردن و موارد مشابه
صنايعي همانند نفت كه با H2S و CO2  در ارتباط اند . در مجاورت آب و بخصوص آب شور و ديگر ناخالصي ها مشكلات ناشي از خوردگي را دو چندان مي نمايند . ممانعت كننده هايي همانند نفتنيك ، آمين و دي آمين هاي ( RNH(CH2)n) بكار گرفته مي شوند كه R يك زنجير هيدرو كربوري و n = 2-10 است.  
لازم به ذكر است كه ممانعت كننده ها از نظر فلز ، محيط خورنده ، درجه حرارت و غلظت معمولا منحصر به فرد هستند. غلظت و نوع ممانعت كننده اي كه در يك محيط خورنده بايستي استفاده شوند  با آزمايش و تجربه تعيين مي گردند و اينگونه اطلاعات را معمولا از توليد كننده گان آن مواد مي توان دريافت نمود .  در صورتي كه غلظت ممانعت كننده كمتر از اندازه كافي باشد ، ممكن است خوردگي تسريع شود ، مخصوصا خوردگي هاي موضعي مثل حفره دار شدن .
لذا در صورتي كه غلظت ممانعت كننده ها كمتر از اندازه كافي باشد ، خصارت بيشتر از موقعي خواهد بود كه ممانعت كننده اصلا بكار برده نشود . براي پرهيز از اين خطر بايستي غلظت ممانعت كننده همواره بيش از مقدار مورد نياز باشد و غلظت آن به طور متناوب تعيين گردد . موقعي كه دو يا چند ممانعت كننده به يك سيستم خورنده اضافه گردند ، تاثير آنها گاهي اوقات بيشتر از تاثير هر كدام به تنهايي است .