در خودروهاي مجهز به سيستم تهويه مطبوع مي توان دماي اتاق خودرو را در مطلوبترين يا مناسبترين مقدار، با توجه به شرايط محيطي، تنظيم كرد. در اين سيستم به طور كلي از اجزاي استاندارد سيستم تهويه و گرمايش استفاده مي شود، اما با اين تفاوت مهم كه يك تبخير كننده يا اوپراتور نيز به آن افزوده مي شود كه كارش خنك كردن و گرفتن رطوبت هواي ورودي است.

سيستم تهوية مطبوع را مي توان با شدت كنترل كرد يا ، چنان كه غالباً متداول است، كنترل آن را به نوعي سيستم الكترونيكي سپرد. سيستم تهوية مطبوع را مي توان به طور كلي نوعي يخچال يا مبادله كن گرما تلقي كرد. اين سيستم گرماي هواي داخل اتاق خودرو را مي گيرد و آن را به هواي بيرون مي دهد.

 

توصيف سيستم

اين سيستم كه گاهي آن را رادار مانع تصادف مي‌نامند، در دو نوع ساخته مي‌شود. نوع اول در هنگام دنده عقب رفتن به راننده كمك مي‌كند تا بفهمد پشت سرش چقدر جا دارد. نوع دوم به ديد راننده كمك مي‌كند. 

اساس كار سيستم راداري كه در هنگام دنده عقب رفتن به راننده كمك مي‌كند اين سيستم در حقيقت نوعي سيستم مسافت ياب است. خروجي اين سيستم مي‌تواند ديداري يا شنيداري باشد؛ شايد خروجي شنيداري كار سازتر باشد زيرا در هنگام دنده عقب رفتن راننده پشت سر را نگاه مي‌كند. سيگنال شنيداري از نوع «بيب بيب بيب» است و با نزديكتر شدن اتومبيل به مانع فركانس تكرار اين سيگنال افزايش مي‌يابد و هنگامي كه برخورد قريب‌الوقوع باشد تقريباً پيوسته مي‌شود.