فهرست مطالب

اروپا و اسلام (1) 1

مفهوم اروپا 1

مفهوم اسلام 2

تفاوت اسلام و مسیحیت 2

اسلام و مسیحیت در قرون وسطی 5

مسیحیت و اسلام. 6

مسیحیت از نظر اسلام 6

روابط اسلام و مسیحیت 7

منبع: 11

پی نوشتها: 11

اروپا و اسلام (2) 12

جهاد یا جنگ مقدس 13

درگیریهای مسلمانان و مسیحیان 14

تقابل اروپا و امپراتوری عثمانی 15

سلسله مغولان 16

جنگهای صلیبی 17

تاثیر متقابل جنگهای صلیبی بر اروپا و جهان اسلام 18

تهدید امپراتوری عثمانی 19

منبع: 21

پی نوشتها: 21

اروپا و اسلام (3) 23

فتح مجدد و امپراتوری 24

عقب نشینی سپاهیان اسلام و نقطه شروع تفوق اروپا 25

تقابل تمدنی اروپا با اسلام 26

تهدیدات مجدد سپاهیان اسلام 28

عقب نشینی و شکست دوم قوای عثمانی 29

وضعیت جهانی اسلام در قرن هیجدهم 31

منبع: 34

پی نوشتها 34

اروپا و اسلام (4) 35

گسترش استعمار اروپایی 37

ضعف اقتصادی جهان اسلام 40

عوامل مؤثر بر روابط اروپا و جهان اسلام 41

تغییر دیدگاه اروپاییان نسبت به جهان اسلام 41

تغییر دیدگاه جهان اسلام نسبت به اروپا 43

منبع: 47

پی نوشتها: 47

اروپا و اسلام (5) 48

وضعیت اسلام در قرن بیستم 50

تجزیه امپراتوری عثمانی و عواقب آن 51

روابط متقابل فرهنگی، سیاسی و اقتصادی 54

ورود ترکیه به جامعه اروپا 56

مبادلات فرهنگی و نظامی 58

گسترش نهضت ترجمه و روند اروپایی نمودن ادبیات 59

منبع: 60

پی نوشت: 60

اروپا و اسلام 60

گسترش فرهنگ و هنر اروپایی در جهان اسلام 62

گسترش حقوق و قضا در جهان اسلام 64

گسترش مراکز آموزشی مدرن در جهان اسلام 65

هدف اروپایی شدن در جهان اسلام 65

وجوه مختلف تغییرات در جهان اسلام 66

ورود ایدئولوژیهای غربی به جهان اسلام 67

جنبشهای مخالف در جهان اسلام 67

اهداف جنبشهای اسلام گرا 68

وضعیت اقلیت مسلمان در اروپا 69

وضعیت فعلی روابط اسلام و اروپا 71

منبع: 72

 

 

اروپا و اسلام (1)

 

می توان گفت بین دو عبارت "اروپا" و "اسلام" عدم تقارن بخصوصی وجود دارد، یا اینکه لااقل چنین به نظر می رسد. یکی از آنها اصطلاحی جغرافیایی است و در برگیرنده مفهوم قاره ای می باشد، و همانطوریکه مشخص شده است، تعداد این قاره ها در سطح کره زمین از دو تا هفت متفاوت می باشد. عبارت دوم نوعی دین می باشد. ممکن است کسی با قاطعیت از اروپا و آسیا، اروپا و آفریقا، اسلام و مسیحیت، یا از اسلام و بودائیسم صحبت کند، اما چه رابطه ای میان اروپا و اسلام وجود دارد؟

مفهوم اروپا

 

اروپا یک مفهوم اروپایی از چیزی است که از آن، به عنوان اولین قاره مسکونی انسانها یاد می گردد. اروپاییان، به اروپا شکل داده، آن را ساختند; اروپا، آمریکا را کشف کرد، نامگذاری کرد و تا حدی آن را بنیان نهاد. چند قرن جلوتر، اروپا، هم آسیا و هم آفریقا را نیز کشف کرده بود، که ساکنان این قاره ها تا عصر برتری جهانی اروپایی در قرن نوزدهم از این اسمها و حتی از این طبقه بندیهایی که اروپاییها برای آنها به ارث گذاشته بودند، اطلاعی نداشتند. حتی در اروپا، تصور اروپا به عنوان یک هویت فرهنگی و سیاسی نسبتا تازه بود - یک تصریح سکولار بعد از قرون وسطی از چیزی که پیش از آن به عنوان مسیحیت شناخته شده بود.

مفهوم اسلام

 

اسلام اسم مکانی نیست; بلکه یک دین است. "دین" در نظر مسلمانان، کم و بیش به معنی عبارت هم ارز آن در نظر مسیحیان می باشد. لغات مختلفی که برای مشخص کردن آن بکار می رود، محدود می باشند. کلمه "دین" در حال حاضر، در معنای تمام زبانهای مسیحیت اروپائی، چه در شرق و چه در غرب، مشترک بوده و از کلمه لاتین "relgio" مشتق شده است. این عبارت، پیش از دوران مسیحیت، برای نامیدن کیش و مراسم عبادی روم کافر بکار برده می شد و برای اولین بار توسط سنت جروم (3) در ترجمه لاتین از انجیل به دین مسیحیت وارد شد. لغت اسلامی این کلمه "دین" می باشد که ریشه آن به زبان عربی برمی گردد، ولی در زبانهای مختلف کشورهای اسلامی از آن اقتباس به عمل آمده است. لغت هم ریشه آن در دیگر زبانهای سامی، که از آن جمله می توان از زبان عبری و آرامی نام برد، به معنای حقوق، (Law) می باشد.

 

در نظر مسلمانان، اسلام صرفا سیستمی از اعتقاد و پرستش و یا قسمتی از زندگی جدای از حیطه کاری حاکمان غیر مذهبی نمی باشد. تقریبا می توان گفت [اسلام] کل زندگی آنها را تشکیل می دهد و قوانین آن شامل حقوق مدنی، جزا و حتی هر آنچه که به عنوان حقوق اساسی نامیده می شود، می باشد.

تفاوت اسلام و مسیحیت

 

به عقیده بعضی لغت "دین" برای یک مسلمان خیلی بیشتر از یک مسیحی دارای مفهوم می باشد، دیگرانی وجود دارند که عقیده دارند حالت عکس آن وجود دارد. هم ارز کلیسا در میان مسلمانان، مسجد، به عنوان بنا و مکانی برای عبادت می باشد. به عنوان یک نهاد، به عنوان یک قدرت، کلیسا به هیچ وجه همتراز با اسلام نمی باشد. اسلام دارای هیچ شورا یا شورای کلیسایی، اسقف اعظم یا سلسله مراتب و حقوق یا دادگاههایی بر اساس قانون کلیسا نمی باشد. در تاریخ اسلام کلاسیک، هیچ برخوردی میان پاپ و امپراتور نمی توانست بوجود آید، سرپرست افتخاری دولت و جامعه اسلامی، هم حاکمیت سیاسی و هم حاکمیت مذهبی - گرچه از لحاظ معنوی چنین نبود - را در خود جمع کرده بود. میان کلیسا و دولت نه می توانست برخوردی وجود داشته باشد و نه همکاری، نه جدایی و نه اجتماعی، ولی از زمان تشکیل نهاد حکومتی اسلام، این دو وظیفه باهم آمیخته شده اند.

 

این تفاوت بارز میان اسلام و مسیحیت نشات گرفته از موجبات گوناگون - یا همانطوریکه برخی در حال حاضر ابراز نظر می کنند، اسطوره های بنیادین مختلف - این دو دین می باشد. [حضرت] محمد [ص] همانند [حضرت] موسی [ع] نبود که از ورود به سرزمین موعودش معنی داشته باشد; او همچنین نسبت به حضرت مسیح (ع) که [به عقیده مسیحیان] به شهادت رسید، سختی کمتری متحمل شده است، (4) اما پیام دینی و سیاسی او توسط پیروانش، یعنی خلفای بعد خودش، ادامه پیدا کرد. تحت حاکمیت آنها، مسلمانان از پیروزی به پیروزیی رسیدند و در عرض کمتر از یک قرن، قلمرو وسیعی از مرزهای هندوستان و چین تا منطقه بیزانس و آتلانتیک را بوجود آوردند و بر میلیونها نفر از تابعین جدید خود، تعداد کثیری از کسانی که با اشتیاق به طرف این عقیده و تقدیر جدید روی می آوردند، حکومت می کردند. تاریخ مقدس که حتی ممکن است بتوان به آن تاریخ نجات اسلامی گفت، در ارتباط با قرآن و زندگی سنتی پیامبر اسلام و اصحابش می باشد; تاریخ اولیه نیمه مقدس دولت اسلامی که اساس کانون خاطره و خودآگاهی مسلمانان در هر مکانی می باشد، بیانگر داستان پیشرفت تدریجی و بدون وقفه ای می باشد که در آن رهبران دینهای دروغین و مطرود مضمحل گردیدند و راه برای فتح واقعی عقیده مسلمانان و لشکریان مسلمان مهیا شد و عبادت خدا را برای تمامی انسانها آورده و حقوق الهی را بر تمامی جهان الزام می کرد.

 

در حال حاضر، این سخن کهنه ای است که اسلام را به عنوان برگردانی از "مسیحیت" - نه تنها برگردانی از دینی در دیدگاه تنگ نظرانه غربی بلکه برگردانی از کل تمدنی که تحت حمایت آن دین رشد کرده است - تلقی کنیم. اسلام حتی چیزی بیشتر از این است و در مسیحیت غرب، چیزی همانند آن وجود ندارد و فقط نمونه ای تقریبی و محدود مشابه آن در بیزانس وجود دارد. اسلام یک هویت سیاسی و بیعتی است که فائق بر هر نوع دین دیگری می باشد. همیشه در آرمان و بعضی اوقات در واقعیت، جهان اسلام جامعه ای بوده که توسط یک حاکم یا خلیفه فرمانروایی می شود و حتی بعد از انحطاط قدرت خلیفه مرکزی و ظهور حکومتهای سلطنتی منطقه ای در داخل قلمرو وسیع اسلامی، در مقایسه با زمانهای اخیر، ظهور حکومتهای سلطنتی منطقه ای قومی یا ملی، همانند قدرتهایی که در اروپا حتی در قرون وسطی در حال ظهور بودند، از بوجود آمدن آرمان یک جامعه اسلامی منفرد جلوگیری به عمل آمد.

 

آرمان یک جامعه اسلامی منفرد که هم بر ملت و هم بر کشور غلبه داشته باشد، همچنانکه در وقایع اخیر نیز به ثبوت رسیده، هنوز هم به صورت قابل توجهی مورد خواست مسلمانان می باشد. بنابراین، هر دو عبارت "اسلام" و "اروپا" بیانگر هویت تمدنی می باشند که خود معرف آن هستند و ممکن است به عنوان برگردان یکدیگر تلقی گردند. بنابراین بحثی از روابط میان آنها و از دیدگاهها و ادراکات دو جانبه آنها لازم است تا به عنوان امری غیر متقارن تلقی نگردند.

دین جهانی

 

مسیحیت و اسلام، در توالی تاریخی، به عنوان دومین و سومین تلاش در جهت ایجاد یک دین جهانی می باشند. البته تلاش اولی متعلق به بودائیسم می باشد. از قرن ششم قبل از میلاد مسیح، مبلغین بودایی هندی، اعتقاد خود را به جنوب، جنوب شرقی و شرق آسیا، جایی که آنها بزرگترین موفقیتها را بدست آوردند، منتقل کردند. تبلیغات بودایی به سمت آسیای جنوب غربی، تاثیر بسیار کمتری داشت. گرچه احتمالا نفوذ آنها در میان مردمان مختلف، بیشتر از زمان کنونی بوده است، ولی آنها موفق نشدند پیروان تازه زیادی بدست آورند یا اینکه هر نوع فرهنگ بودایی را اشاعه دهند. معلمان و رهبران دینی، در میان دو گروه مردمان قدیمی، یعنی یهودیان و ایرانیان، عقاید جهانی را توسعه بخشیدند که می توانست بعدا عمیقترین تاثیر و اهمیت را داشته باشد، اما هیچکدام از این گروهها، تلاش ماندگاری در جهت تعلیم این عقاید به دیگران و یا جلب آنها به طرف دین خود انجام ندادند. عقیده ای که بیانگر حقیقت واحدی برای تمامی انسانها می باشد واینکه کسانی که مالک آن می باشند، باید دیگران را نیز در آن سهیم کنند، با ظهور مسیحیت شروع شد و با ظهور اسلام نیز دوباره ظاهر گردید. هر دو عقیده در خاور میانه نشات گرفتند و در یک میراث مشترک هنگفتی شراکت دارند - عقاید یهودی در مورد توحید، نبوت، وحی و کتاب مقدس; فلسفه و علم یونانی; حقوق و حکومت رومی; و چنانچه بیشتر به عقب برگردیم، سنتهای ماندگار از تمدنهای قدیمی بیشتری از منطقه. هر دو در این عقیده جدید و تقریبا بی سابقه که در آنها تنها کسانی هستند که تمامی حقیقت خدا را دارا می باشند، مشترک می باشند. آنها همچنین در مورد سرزمین مشترک، آسیای جنوب غربی، آفریقای شمالی، اروپای مدیترانه ای، نیز مشترک بوده و یا بهتر بگوییم بیشتر مشاجره کرده اند.

 

شما هم می توانید در مورد این فایل نظر دهید.