فهرست

اینکوترمز ۲۰۰۰

منظور نمودن اینکوترمز در قرار داد فروش

ساختار اینکوترمز

ترمینولوژی

تحویل  Delivery

«معمول» - (متدوال) Usual

« هزینه‌ها» (عوارض) Charges

 «کشتی» و «شناور» Ship and Vessel

 «کنترل» و «بازرسی» Checking and inspection

وظایف فروشنده در تحویل (کالا)

هدف و قلمرو اینکوترمز

علت باز نگری اینکوترمز

اصطلاحات

اصطلاحات گروه F

اصطلاحات گروه “C”

اصطلاحات گروه D

عبارت «وظیفه‌ای ندارد»

ایجاد تغییر دراینکوترمز

عرف بندر یا تجارت خاص

اختیارات خریدار در مورد محل حمل

ترخیص کالا از گمرک

 بسته‌بندی

بررسی کالا

نوع حمل و اصطلاح مناسب اینکوترمز ۲۰۰۰

توضیح در مورد استفاده از اصطلاحات

بارنامه و تجارت الکترونیکی

اسناد حمل غیر قابل انتقال به جای بارنامه‌ها

حق دادن دستوران به حمل کننده

داوری اتاق بازرگانی بین المللی

مخفف اصطلاح Free Carrier

مخفف اصطلاح Free Alongside Ship

مخفف اصطلاح Free On Board

مخفف اصطلاح Cost and Freight

مخفف اصطلاح Cost, Insurance and Freight

مخفف اصطلاح Carriage Paid To

مخفف اصطلاح Carriage and Insurance Paid to

 

 

اینکوترمز ۲۰۰۰

 

در جریان بازنگری اینکوترمز که حدود دو سال بطور انجامید اتاق بازرگانی بین المللی با استعلام و دعوت از طریق کمیته ‌های ملی نظرات و بازتابهای مربوط به پیشنویسها را که توسط طیف بسیار وسیعی از تجار در سراسر دنیا ارائه شده بود جمع آوری کرد. در حقیقت جای سپاسگزاری است که مشاهده می‌شود بازنگری جدید نسبت به بازنگریهای قبلی مورد توجه بیشتری از طرف استفاده کنندگان آن در سراسر دنیا قرار گرفته است. نتیجه این گفتمان اینکوترمز ۲۰۰۰ می‌باشد که در مقایسه با اینکوترمز ۱۹۹۰ تغییراتی یافته است. البته واضح است که اکنون اینکوترمز از مقبولیت جهانی برخوردار است و بنابر این اتاق بازرگانی بین المللی تصمیم گرفته است که این شهرت جهانی را حفظ و به همین لحاظ از انجام تغییرات پرهیز کند. از طرف دیگر اقدامات جدی در جهت اطمینان از اینکه عبارات بکار برده شده در اینکوترمز ۲۰۰۰ بوضوح و دقیقاً منعکس کننده فعالیت تجاری باشد صورت پذیرفته است. مضافاً اینکه تغییرات اساسی در دو زمینه انجام گرفته است.

 

-          وظایف ترخیص از گمرک و پرداخت حقوق گمرکی در شرایط FAS و DEQ

 

-          وظایف بارگیری و تخلیه در شراط FCA

 

تمام تغییرات اعم از اساسی یا رسمی به تحقیقات کامل از استفاده کنندگان از اینکوترمز انجام شده است و بخصوص در خواستها و پرسشهای دریافتی از سال ۱۹۹۰ توسط گروه کارشناسی اینکوترمز که برای ارئه خدمات بیشتر به استفاده کنندگان اینکوترمز تشکیل شده مدنظر قرار گرفته است.

 

 ۴- منظور نمودن اینکوترمز در قرار داد فروش

 

 اشاره نکردن به نسخه جاری ممکن است بعداً در مورد اینکه آیا قصد طرفین منظور نمودن طرفین منظور نمودن نسخه جاری یا نسخه قبلی در قرار داد شان بوده است موجب بروز اختلاف شود. بنابر این بازرگانانی که قصد دارند از اینکوترمز ۲۰۰۰ استفاده کنند باید بوضوح مشخص نمایند که « اینکوترمز ۲۰۰۰ » بر قرارداد آنها حاکم است.

 

۵ـ ساختار اینکوترمز

 

در سال ۱۹۹۰ برای سهولت درک، مقررات به چهار گروه مختلف پایه تقسیم شدند گروه اول شرایطی که فروشنده براساس آن کالا را در محوطه فعالیت خود به خریدار می‌دهد “E”. گروه دوم شرایطی که فروشنده کالا را در محل تعیین شده توسط خریدار به حمل کننده تحویل می‌دهد“E”. گروه سوم شرایط و اصطلاحاتی که فروشنده قرارداد حمل را بدون قبول ریسک مسئولیت فقدان یا خسارت وارد به کالا یا هزینه‌های اضافه هزینه‌های اضافه که بعد از حمل و ارسال واقع می‌شود منعقد می‌کند “C” و نهایتاً گروه چهارم شرایطی که براساس آن فروشنده کلیه هزینه‌ها و مسئولیت آوردن کالا به مقصد را بعهده دارد “D”.

 

جدول زیر براساس طبقةبندی مذکور تهیه شده است. 

 

اینکوترمز ۲۰۰۰ 

گروه -E عزیمت خروج

Departure

 

تحویل در محل کار (محل تعیین شده)

EXW

 

گروه F- کرایه حمل اصلی پرداخت نشده

Main Carriage unpaid

 

تحویل به حمل کننده (محل تعیین شده)

FCA

 

تحویل در کنار کشتی (بندر مبدأ تعیین شده)

FAS

 

تحویل روی عرشه (بندر حمل تعیین شده)

FOB

 

گروه C- کرایه حمل اصلی پرداخت شده

Main Carriage paid

 

ارزش هزینه و کرایه حمل (بندر مقصد تعیین شده)

CFR

 

ارزش هزینه بیمه و کرایه حمل (بندر مقصد تعیین شده)

CIF

 

کرایه حمل پرداخت شده تا (مقصد تعیین شده)

CPT

 

کرایه حمل و بیمه پرداخت شده (مقصد تعیین شده)

CIP

 

گروه D- ورود

Arrival

 

تحویل در مرز (نام مرز تعیین شده)

DAF

 

تحویل از کشتی (بندر مقصد تعیین شده)

DES

 

تحویل در بارانداز (بندر مقصد تعیین شده)

DEQ

 

تحویل عوارض پرداخت نشده (مقصد تعیین شده)

DDU

 

تحویل عوارض پرداخت شده (مقصد تعیین شده)

DDP

 

 

 ضمناً در مورد همه اصطلاحات و شرایط مانند اینکوترمز ۱۹۹۰ وظایف طرفین طبق مقررات مربوط تحت ۱۰ عنوان طبقه‌بندی شده‌اند که هر عنوان در قسمت فروشنده «بازتاب» موقعیت خریدار نسبت به همان موضوع می‌باشد.

 

۶- ترمینولوژی

 

هنگام تدوین اینکوترمز ۲۰۰۰ نهایت کوشش بعمل آمده است که عبارت مختلفی که در کلیه مقررات سیزده گانه بکار برده می‌شود یکنواخت باشد و بدین ترتیب از استفاده از عبارت مختلف که دارای

 

مفهوم یکنواخت باشد و بدین ترتیب از استفاده از عبارات مختلف که دارای مفهوم یکسان هستند اجتناب شده است و همچنین هرجا که امکان داشته است از عباراتی که در کنوانسیون سازمان ملل متحده در سال ۱۹۸۰ در مورد قراردادهای فروش کالا (CISG) مطرح گردیده، استفاده شده است. 

 

فروشنده (کالا)  Shipper

 

در مواردی ناچاراً از یک واژه برای بیان دو معنی مختلف استفاده شده است و آنهم صرفاً به این دلیل است که جایگزین مناسبی وجود نداشته. تجار با این اشکال هم در متن قراردادهای فروش و هم در قراردادهای حمل آشنا هستند. مثلاً واژه « فرستنده» ممکن است فروشنده کالا را به حمل کننده تحویل می‌دهد در حالی که قرارداد حمل را خریدار منعقد می‌کند.

 

 تحویل  Delivery

 

دانستن اینکه در اینکوترمز اصطلاح «تحویل» به دو مفهوم مختلف بکار برده می‌شود اهمیت ویژه‌ای دارد. اول موقعی بکار می‌رود که فروشنده وظیفه تحویل خود را به ترتیبی که در بندهای الف ۴ در کل اینکوترمز مشخص شده است. انجام داده باشد. دوم در چهار چوب وظایف خریدار مبنی بر تحویل گرفتن کالا و یا قول و تایید تحویل آن بکار می‌رود. که در بندهای ب ۴ در کل اینکوترمز معین شده است. استفاده از واژه « تحویل» در مفهوم دوم بدین معنی است که اولاً خریدار ماهیت اصلاحات گروه C را می‌پذیرد یعنی اینکه فروشنده وظایف خود را مورد حمل کالا انجام داده است و ثانیاً اینکه خریدار موظف به دریافت کالا می باشد. وظیقه دومی حائز اهمیت است زیرا که از پرداخت هزینه‌های غیر ضروری به منظور انبار کردن کالا تا موقعی که خریدار کالا را دریافت نماید پرهیز می شود. بنابر این بعنوان مثال طبق قرار دادهای CFR و CIF خریدار مجبور به تحویل گرفتن کالا از حمل کننده می‌باشد در غیر این صورت مسئول پرداخت خسارت وارده به فروشنده خواهد بود که قرار داد حمل را با حمل کننده منعقد کرده است و یا اینکه ممکن است خریدار موظف به پرداخت جریمه دیر کرد و به منظور دریافت ترخیصیه از حمل کننده گردد. موقعتی که گفته می‌شود خریدار باید تحویل را بپذیرد بدین معنی نیست که خریدار کالا را از جهت مطابقت آن با قرار داد فروش می‌پذیرد بلکه صرفاُ منظور این است که خریدار می پذیرد که فروشنده در مورد تحویل کالا برای حمل به ترتیبی که در بندهای الف ۳ (۱) اصطلاحات C معین شده به وظیفه خود عمل نموده است.

 

بنابر این اگر خریدار هنگام دریافت کالا در مقصد متوجه شودکه کالا مطابق شرایط مقرر فروش نمی باشد می‌تواند از راهکارهایی که قرار داد فروش و قانون حاکم است علیه فروشنده در اختیار او قرار داده است. استفاده کند که این موضوع همانطور که قبلاً گفته شد کاملاً خارج از قلمرو اینکوترمز است.

 

در اینکوترمز ۲۰۰۰ هر جا که مناسب بوده عبارت « در اختیار قرار دادن کالا» در یک محل خاص بکار برده شده است. این عبارت به همان مفهوم عبارت « تحویل کالا» می‌باشد که در کنوانسیون ۱۹۸۰ سازمان ملل در مورد قراردادهای بین المللی فروش کالا بکار برده شده است.

 

«معمول» - (متدوال) Usual

 

واژه « معمول» در چندین اصطلاح دیده می شود مثلاً در EXW در مورد زمان تحویل الف ۴ و در اصطلاحات C در مورد اسنادی که فروشنده موظف به تهیه و تحویل آنها می‌باشد و در مورد قرار دادهای حمل که فروشنده باید آن را تهیه کند الف ۳ و الف ۸. البته ممکن است مشکل باشد بگوئیم معنی واژه « معمول» و متدوال چیست ولی در بسیاری از موارد امکان تعیین اینکه اشخاص در تجارت معمولاً چه می‌کنند وجود دارد و این موضوع می تواند راهنمای خوبی باشد. در این خصوص واژه « معمول یا متدوال» نسبت به واژه « منطقی » مفیدتر است زیرا که استفاده از واژه منطقی مستلزم ارزیابی موضوعاتی نظیر حسن نیت و معامله عادلانه است و نه مسائل عملی.

 

لازم باشد که تصمیم بگیریم چه چیز « منطقی » است ولی به دلایل مطرح شده در اینکوترمز واژه «معمول » عموماً به واژه « منطقی » ترجیح داده می شود.

 

« هزینه‌ها» (عوارض) Charges

 

در مورد وظیفه ترخیص کالا جهت واردات و تعیین اینکه منظور از هزینه‌هائی که باید برای ورودی کالا پرداخت شود چیست اهمیت دارد. در اینکوترمز ۱۹۹۰ از عبارت « هزینه رسمی قابل پرداخت جهت صدور و ورود کالا» در الف ۶ DDP استفاده شد. در قسمت الف ۶ DDP اینکوترمز ۲۰۰۰ واژه « رسمی » حذف شده است. چون تعیین اینکه چه هزینه‌هایی رسمی است و یا نیست ایجاد ابهام می کرد البته هدف از این حذف تغییرات عمده از نظر مفاهیم نبوده است. هزینه‌هایی (عوارض) که باید پرداخت شود صرفاً مربوط به هزینه‌هایی است که الزماً ناشی از واردات باشد که باید طبق مقررات حاکم در مورد واردات پرداخت شوند. هرگونه هزینه اضافی که توسط طرفهای خصوصی در ارتباط با واردات اعمال می شود مشمول عوارض (هزینه های رسمی) نمی شوند مانند هزینه ‌های انبارداری که مربوط به وظیفه ترخیص کالا نمی باشد.

 

معهذا چانچه طرفی که باید کالا را ترخیص نماید خود اینکار را انجام ندهد ممکن است متحمل پرداخت هزینه هایی به ترخیص کار و یا متصدی حمل و نقل گردد.

 

 

« بنادر »، « اماکن (محلها) »، « نقاط » و « محلهای کار ».

 

Ports, Places, Points and Premises

 

 تاکنون از عبارات مختلفی در اینکوترمز در مورد مکانی که کالا قرار است تحویل گردد استفاده شده است در اصطلاحات که منحصراً برای حمل کالا از طریق دریا بکار برده می‌شود مانند DEQ, DES, CIF, CFR, FOB, FAS از عبارات «بندر مقصد» استفاده می‌گردد. در سایر موارد واژه (محل) بکار برده شده است در مواردی هم لازم تشخیص داده شده است که به یک نقطه در داخل بندر یا محل اشاره شود چون ممکن است برای فروشنده نه تنها مهم باشد بداند که باید کالا را در چه منطقه خاصی مثلاً یک شهر تحویل دهد بلکه مکانی که باید کالا در اختیار خریدار قرار گیرد نیز اهمیت دارد. اغلب قراردادهای فروش مکرراً فاقد اطلاعاتی در این زمینه می‌باشد و بنابراین در اینکوترمز مقرر شده است که اگر نقطه خاصی در داخل محل نامبرده مشخص نشده باشد و اگر چندین نقطه وجود داشته باشد فروشنده می‌تواند نقطه‌ای را که برای منظور خود مناسب تشخیص می‌دهد انتخاب کند (بعنوان مثال به الف ۴ FCA مراجعه شود) در صورتی که نقطه تحویل «محل» فروشنده باشد عبارت «محل کار فروشنده» الف ۴ (FCA) بکار برده شده است.

 

شما هم می توانید در مورد این فایل نظر دهید.