عنوان : مقاله درمورد کوبیسم

فهرست
مقدمه
کوبيسم
قسمت اول
قسمت دوم
قسمت سوم
 قسمت چهارم
قسمت پنجم

 
مقدمه
گلز و متسينگر در سال 1910 برای اولين بار يکديگر را ملاقات كردند. در اين زمان هر دوی آنها از زبان  تصويری جديدی که اولين جرقه های آن توسط پيکاسو و براک زده شده بود استفاده  می كردند . در سال 1911 در "سالن مستقلان" اتحادی بين گلز ، متسينگر ، لژه ، دلنه و لوفو کنيه به منظور ايجاد يک حرکت هنری خودآگاه شکل گرفت . اگر چه پيکاسو و براک از اين حرکت برکنار ماندند اما کوبيسم طی ماههای بعد بابرگزاری نمايشگاههای عمومی ، نوشتن مقالات و تبادل بی وقفه نظرات و انديشه ها در استوديوهایPuteaux  وCourbevoie   به رشد خود ادامه داد . برخلاف دو پايه گذار اين سبک که آثارشان از طبيعت  بی جان ، فضاهای داخلی کافه ها و استوديوها وآثار بدن لخت ارتباط آشکاری با مسائل اجتماعی نداشت ، اما ديگر اعضای گروه از جمله نقاشانی چون برادران ژاک ويون ، مارسل دوشان و ريموند دوشان – ويون موضوعات مدرن تری مانند شهرها و حومه صنعتی آنها را انتخاب می كردند .اين افراد در سال 1912 در نمايشگاهSection d’Or که از مهمترين وقايع قبل از جنگ بود شرکت جستند . درست چند هفته پيش از اين نمايشگاه بود که مقاله کوبيسم انتشار يافت . گلز و متسينگر مقاله کوبيسم را در ماههای قبل از برگزاری نمايشگاه فوق که پويا ترين واقعه در تاريخ کوبيسم است به رشته تحريردر آوردند . برخلاف پيکاسو و براک که بيشتر سکوت اختيار می کردند و ترجيح می دادند ديگران به جای آنان سخن بگويند ، اعضای گروه  Puteauxتمايل شديدی به ابراز عقايد و نظرات خود داشتند . با توجه به مصاحبه ها و مقالات انتشار يافته بين سالهای 1911 و1913 ميتوان اينگونه نتيجه گرفت که مقاله کوبيسم حاوی نظرات دو پايه گذار اين مکتب و همچنين ديگر اعضای گروه است .اين مقاله برای اولين بار در سال 1912 توسط انتشارات فيگارو  منتشر شد و اولين ترجمه آن به زبان انگليسی نيز در سال 1913توسط انتشارات فيشر نشريافته است.
کوبيسم
لغت کوبيسم که در اين مقاله به کار رفته تنها نشان دهنده سوژه مورد بحث بوده و معنای لغوی آن يعنی حجم به هيچ وجه توضيح دهنده تحولی که در نقاشی به وقوع پيوست نيست. در اينجا هدف ارائه تعريفهای مختلف در اين زمينه نيست .از نظر ما پرداختن به نوعی از هنر که در چارچوب هنر تعريف شده نمی گنجد به خودی خود ارزشمند و لذت بخش است. حتی اگر ما در اين تلاش شکست بخوريم چيزی را از دست نداده ايم و تنها در مورد کاری سخن گفته ايم که مشتاقانه اوقات خود را وقف آن نموده ايم .           
قسمت اول
برای مشخص شدن اهميت کوبيسم بايد به زمان گوستاوکوربه بازگرديم. اين نقاش پس از آنکه ديويد و اينگرس به دوران ايده آليسم مادی پايان دادند به جای هدر دادن وقتش با تکرارهای بيهوده در جهت رسيدن به رئاليسمی که می توان آن را در تمام کارهای مدرن مشاهده کرد شروع به تلاش نمود با اين حال او همچنان از روشهای تصويری متداول استفاده می کرد. او به اين نکته توجه نداشت که برای کشف يک رابطه حقيقی لازم است هزاران موضوع سطحی و ظاهری فدا گردد. او بدون کمترين تلاش فکری هرآنچه را که شبکيه چشمش به او می گفت می پذيرفت. او به اين نکته توجه نداشت که آنچه ما از دنيا مشاهده می کنيم نتيجه تفکرات ماست  و اينکه چيزهايی که بيشترين تاثير را روی مادارند لزوماٌ از نظرحقايق تجسمی غنی ترين نيستند .
واقعيت چيزی عميق ترو پيچيده تر  از دستورالعمل های آکادميک است. کوربه مانند کسی بود که برای اولين بار به اقيانوس می نگرد اما به جای آنکه به عمق آن توجه کند مسحور امواج آن می گردد. با اين حال ما نمی توانيم وی را سرزنش کنيم چراکه خوشحالی امروزمان را به او مديونيم.