عنوان : مقاله در مورد فرهنگ چیست

فهرست
مقدمه
فرهنگ ملی
سرعت توسعه یافتگی ایران از 161 كشور جهان پیشی گرفت 
توسعه ؛ تجربه ژاپن و مقایسه آن با اوضاع اقتصادی ایران
ايران با مالزي قابل مقايسه است، نه اروپا
مقايسه صنعت هتلداري در ايران با ساير كشورها اشتباه است
بررسي جامعه شناختي موانع توسعه علمي در ايران
منابع

مقدمه
فرهنگ مفهوم پيچيده ايست که تعاريف متعدد و متنوعی از آن داده شده است. برای مدتها "فرهنگ"  به مجموعه ای از فعاليت های فکری و هنری محدود می شد. و سپس تعريف نسبتا جامع و تا حدی دقيق از فرهنگ ارائه شد اما، با وجود اين تعريف صرفا به جنبه های معنوی مساله پرداخته شده بود.
" فرهنگ ابتدايی"  فرهنگ را "مجموعه پيچيده ای تعريف می کند که متضمن دانش، اعتقادات، هنرها، اخلاق، قوانين آداب و رسوم و کليه توانايی ها و قابليت ها و عادات مکتسبه است که انسان به عنوان عضوی از يک جامعه تحصيل می نمايد."
اما به دنبال تشکيل کنفرانس جهانی فرهنگ و توسعه در مکزيکوسيتی در سال 1982 در رابطه با سياست های فرهنگی و اعلام دهه جهانی توسعه فرهنگ از سال 1988 تا 1997 از طرف سازمان ملل مفهوم " فرهنگ"  تغيير يافت. بنا به توصيه کنفرانس مزبور فرهنگ را بايد در مفهوم گسترده و به منزله بافتی پيچيده و با روابطی متقابل در نظر گرفت که مجموعه ای از سنتها و دانشها و نيز شکلهای متفاوت بيان و تحقق فرد در بطن جامعه استوار است. به عبارت دقيق تر،طبق تعريف اين کنفرانس فرهنگ عبارت از:
"مجموع کامل مشخصه های مميزه روحی، مادی،  فکری و عاطفی است که يک جامعه يا گروه اجتماعی را مشخص می کند. نه تنها شامل هنرها بلکه شامل اشکال زندگی، حقوق اساسی انسانی، نظامهای ارزش، سنتها و اعتقادها نيز می شود."
با ويژگی هايی که تعريف فوق برای فرهنگ جامعه يا گروه اجتماعی تعيين می کند ديگر نمی توان فرهنگ را بعد فرعی يا تزئينی توسعه تلقی کرد، بلکه فرهنگ عنصر ضروری جامعه به شمار آمده و در رابطه کلی با توسعه، نيروی درونی جامعه محسوب می شود. و می توان گفت: فرهنگ مجموعه بسيار پيچيده و گسترده ای است که انسان در جريان تکامل اجتماعی و تاريخی پديد می آورد. فرهنگ هر جامعه سطح ترقی تکنولوژی، توليد، آموزش، علم، خبر و ادبيات دوره خاصی از تحول اجتماعی را نشان می دهد.
 
فرهنگ ملی
فرهنگ ملی هر سرزمينی، دارای خصوصيات و ويژگی های خاصی آن سرزمين است که تحت عناصر تاريخی، جغرافيايی، مذهبی، عقيدتی و کليه آن خصوصياتی که رنگ و بوی خاصی دارد و به آن ملت هويتی متفاوت از ديگران می دهد، شکل می يابدو اساسا نمی توان هيچ الگويی را تحميل کرد.  "تاکيد بر هويت فرهنگ (ملی)، شرط لازم حاکميت و استقلال و شکوفايی تواناييهای فردی و توسعه هماهنگ جوامع است اقدامی است رهايی بخش، اسلحه ايست برای مبارزه در جهت نيل به استقلال واقعی، تاکيد بر حفظ هويت فرهنگی يا رد هر گونه تقليد (برون گرايی) و کنار گذاردن شيوه های فکری و عملی از سنتها، تاريخ و ارزشهای اخلاقی و حفظ ميراث نياکان بدون سنت گرايی، گذشته گرايی، بی تحرکی و انزواست هويت فرهنگی درارتباط و تماس با سنتها و ارزشهای ملل ديگر نو و غنی می شود، و امکان تعالی و شکوفايی انسان را افزايش می دهد."
بنابر اين تعريف، توسعه و حفظ فرآوردهای فرهنگی منطقه ای و ملی ضرورت تام دارد، چرا که فرآوردهای فرهنگی مطمئن ترين ضامن توسعه مستقل است، هويت فرهنگی را تقويت می کند و قوه خلاقيت و آگاهی مردم را نسبت به ميراث فرهنگی افزايش می دهد.
در واقع سرتاسر اين گستره بزرگ، کشور ما ايران را کران تا کران، فرهنگ ها و پاره فرهنگ های رنگارنگ تشکيل داده، که طی سده ها و هزاره های گذشته آداب و رسوم، باورها و سنت های آنها، تاثيرات و تاثرات ژرف و گسترده ای را از هم پذيرفته اند و بافت ظريف و يکسان آن، تجلی وحدت در کثرت را معنی بخشيده است.
در اين راستا مراکز آموزشی کشور بويژه وزارت آموزش و پرورش، وزارت آموزش عالی و موسسات فرهنگی و هنری کشور می بايست رسالت خطير تقويت فرهنگ ها و پاره فرهنگ ها را در جای جای ميهن اسلامی ايران با يک برنامه ريزی منسجم و دراز مدت در کنار دروس آکادميک، مطابق با واقعيت های عينی کشور به انجام برسانند. ناگفته پيداست، آموزش مشترک ملی، همراه با شناخت فرهنگ اقوام ايرانی، نه تنها مايه تداوم وحدت اين مرز و بوم کهن می شود، بلکه درخت تناور فرهنگ و تمدن ايران را پربارتر از هميشه خواهد کرد.

سرعت توسعه یافتگی ایران از 161 كشور جهان پیشی گرفت
بر اساس گزارش توسعه انسانی سازمان ملل، جمهوری اسلامی ایران با رشد 8/18 درصدی شاخص توسعه انسانی در سالهای پس از پیروزی انقلاب از نظر سرعت توسعه یافتگی بین 177 كشور دنیا در رتبه شانزدهم جهان ایستاد و از 161 كشور پیشی گرفت.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، گزارش توسعه انسانی یكی از مهمترین و معتبر ترین گزارش های اقتصادی و اجتماعی در جهان است كه هر ساله توسط دفتر توسعه سازمان ملل متحد ( UNDP ) منتشر می شود و در این گزارش شاخص توسعه انسانی (HDI) كشورها بر اساس معیارهایی چون امید به زندگی، كیفیت نظام آموزشی، درآمد واقعی و سرانه درآمد ملی محاسبه می شود كه تمامی شاخصهای توسعه اقتصادی و اجتماعی در برآورد این شاخص دخیل است و به عبارتی یكی از جامع ترین معیارها برای مقایسه توسعه یافتگی كشورها به شمار می رود كه البته تمامی دولتها و سازمانهای علمی و تحقیقاتی از این شاخص به عنوان معیار اصلی مقایسه كشورها استفاده می كنند.
فقر درآمدی و انسانی كشورهای در حال توسعه نیز از جمله موارد مهمی است كه در گزارش توسعه انسانی مورد توجه قرار گرفته است و در این میان شاخص فقر انسانی (HPI ) از اهمیت زیادی برخوردار است.
 
رشد 8/18 درصدی و 16 پله‌ای ایران در توسعه طی سالهای پس از انقلاب
بر اساس جدید ترین گزارش توسعه انسانی سازمان ملل، شاخص توسعه انسانی ایران كه در سال 1975 میلادی 571/0 از یك بوده است، طی 30 سال اخیر با رشد 8/18 درصدی مواجه شده و به 759/0 از یك رسیده است.
بنابراین گزارش، جمهوری اسلامی ایران از نظر شاخص توسعه انسانی طی سال های پس از انقلاب با 16 پله صعود مواجه شده و از رتبه 110 در سال 1979 به 94 در سال جاری میلادی ارتقا پیدا كرده است.
ایران طی 30 سال گذشته با 8/18 درصد رشد در شاخص توسعه انسانی به عنوان شانزدهمین كشور دنیا در سرعت توسعه یافتگی بین 177 كشور شناخته شد و تنها 15 كشور عمان، مصر، اندونزی، چین، تونس، نپال، الجزایر، گامبیا، مراكش، كره جنوبی، عربستان سعودی، هند، بنگلادش، سنگاپور و مالزی با سرعت بالاتری نسبت به ایران به سمت توسعه یافتگی حركت كردند.
بنابراین گزارش، بین كشورهای منطقه و آسیا، كشورهایی چون كویت، بحرین، امارات متحده عربی، تركیه، تایلند، اردن، قطر، هنگ كنگ، ژاپن، سوریه، پاكستان و كشورهای تازه استقلال یافته با سرعت پایین تری نسبت به ایران طی 30 سال گذشته به سمت توسعه یافتگی حركت كردند.
 
رشد اقتصادی منفی یك درصد در سال 56 به 2/6 درصد رسید.
گزارش توسعه انسانی سازمان ملل حاكی است، نرخ رشد اقتصادی ایران از منفی یك درصد در سال 56 و منفی 7/7 درصد در سال 57 به 2/6 درصد در سال گذشته افزایش یافته است.
بر اساس این گزارش، در سال 56 ارزش اسمی تولید ناخالص داخلی ایران بر اساس قیمتهای جاری 74 میلیارد و 806 میلیون دلار بوده است كه این رقم در سال گذشته به 8/189 میلیارد دلار رسیده است.
تولید ناخالص داخلی ایران بر اساس شاخص برابری قدرت خرید نیز در سال 56 حدود 218 میلیارد دلار بوده است كه بر اساس آخرین گزارش توسعه انسانی سازمان ملل به 8/543 میلیارد دلار رسیده است.
به گزارش فارس، سرانه تولید ناخالص داخلی ایران نیز بر اساس شاخص برابری قدرت خرید در سال 56 حدود 2970 دلار بوده است كه به 7968 دلار در سال گذشته میلادی رسیده است.ایران همچنین از نظر سرانه تولید ناخالص داخلی رتبه 71 را بین 177 كشور دارد.
این گزارش شاخص تولید ناخالص داخلی ایران را در سال جاری 731/0 اعلام كرده است.

امید به زندگی مردم ایران پس از انقلاب 13 سال بیشتر شد.
بر اساس گزارش توسعه انسانی سازمان ملل ، امید به زندگی در ایران در سال 56 كمتر از 57 سال بوده است كه این رقم طی سی سال گذشته بیش از 13 سال افزایش یافت و به 2/70 سال رسیده است.
سازمان ملل امید به زندگی در مردان ایرانی را 7/68 سال و در زنان ایرانی را 8/71 سال گزارش كرده است و ایران از لحاظ شاخص امید به زندگی بین 157 كشور رتبه 85 را دارد.
 
افزایش 24 میلیارد دلاری تراز تجاری كشور پس از انقلاب
گزارش توسعه انسانی سازمان ملل واردات كالا و خدمات در ایران را در سال 56 حدود 21 میلیارد دلار اعلام كرده است كه این رقم در سال جاری به 51 میلیارد دلار افزایش یافته و صادرات كالا و خدمات نیز از 7/20 میلیارد دلار در سال 56 به 75 میلیارد و 200 میلیون دلار در سال جاری رسیده است.
بر اساس این گزارش، تراز بازرگانی ایران نیز از منفی 201 میلیون دلار در سال 56 به مثبت 24 میلیارد دلار در سال جاری افزایش یافته است.
 
افزایش 60 میلیارد دلاری ذخایر ارزی در مقایسه با سال 56
بر اساس این گزارش، ذخایر ارزی كشور در سال 56 بیش از 8 میلیارد و 833 میلیون دلار بوده است كه این رقم در سال جاری به بیش از 68 میلیارد دلار رسیده است.
 
گزارش توسعه انسانی سازمان ملل بدهی خارجی كشور در سال 56 را 5/4 میلیارد دلار اعلام كرد كه این رقم در حال حاضر بیش از 21 میلیارد دلار است.
 
گزارش توسعه انسانی سازمان ملل متحد با اعلام این كه نرخ تورم در ایران در سال 56 بیش از 27 درصد بوده است، نرخ تورم را در گزارش سال گذشته 4/13 درصد اعلام كرده است.
 
سازمان ملل اعلام كرد، متوسط نرخ رشد جمعیت ایران از 8/2 درصد در سال 56 به 3/1 درصد در سال جاری كاهش یافته است و بدین ترتیب جمعیت 36 میلیون نفری ایران در سال 56 به بیش از 70 میلیون نفر در سال جاری رسیده است.
 
طی سی سال گذشته نرخ باسوادی از 47 درصد به 82 درصد افزایش یافت.
بر اساس گزارش توسعه انسانی، نرخ باسوادی افراد بالای 15 سال در كشور در سال 56 كمتر از 47 درصد بوده است كه این رقم نیز طی سالهای پس از انقلاب با افزایش قابل توجه مواجه شد و به بیش از 4/82 درصد جمعیت ایران در حال حاضر رسیده است.
 
بنابراین گزارش، نرخ مرگ و میر نوزادان از 122 نفر در هر هزار نفر در سال 56 به 36 نفر در حال حاضر كاهش یافت و نرخ مرگ و میر كودكان زیر پنج سال از 191 نفر در هر هزار نفر در سال 56 به 36 نفر در سال جاری رسید.
 دسترسی به آب آشامیدنی سالم از 51 درصد به 94 درصد رسید.
بر اساس گزارش توسعه انسانی سازمان ملل، دسترسی به آب شرب و آشامیدنی سالم از 51درصد كل جمعیت كشور در سال 56 به بیش از 94 درصد در حال حاضر افزایش یافته است.
 
این گزارش با اعلام این كه تعداد شاغلین در كشور از 11 میلیون نفر در سال 56 به بیش از 20 میلیون نفر در سال جاری افزایش یافته است، اعلام كرد: سهم زنان در بازار كار ایران از 12/20 درصد در سال 56 به 6/38 درصد در سال جاری رسیده است.
توسعه ؛ تجربه ژاپن و مقایسه آن با اوضاع اقتصادی ایران
در داستانهای مرتبط با علم اقتصاد توسعه آمده است که در ژاپن پس از جنگ ، مردم آن سرزمین از کار دائم و بی وقفه ی خود درآمدهایی را بدست میاوردند و همزمان ، با تجاربی که در بخشهای مختلف حاصل میشد به اصلاح اشتباهات خود در تولید و تجارت پرداختند و نواقص موجود در کارها را از بین بردند و این روند را ادامه دادند تا به تولید ناب دست یافتند .
مردم ژاپن درآمدهایی که بدست میآوردند را برای شکوفایی اقتصادی کشورشان به بانکها می سپردند و با تجمیع درآمدهای خرد و کوچک آنان نزد بانکها ، به اصطلاح ثروت پولی کشورشان روزبروز بیشتر و بیشتر میشد و در آنسوی بیشترین مقدار قناعت را در مصرف خود اعمال میکردند تا از طرفی کالای بیشتری برای فروش به دیگر کشورها داشته باشند و با این کار ارز وارد کشور کنند و از طرفی هم پول بیشتری برای پس انداز کردن در دست خودشان باقی بماند و به بانکها بسپارند . با این کار سرانه ی سرمایه های پولی در ژاپن روزبروز افزایش پیدا میکرد و بالا و بالاتر میرفت .