فهرست مطالب

سخن محقق 1

اتروسكها : 4

معماري : 5

نقاشي : 6

پيكر تراشي : 6

از خصوصيات پيكر تراشي اتروسك ها : 7

روميان : 8

دوره جمهوري : 9

شبيه سازي از چهره : 10

معماري : 10

نقاشي و موزاييك : 12

معماري وطرحهاي عمراني: 18

 

هنر اتروسك (يا اتروريايي) و هنر رومي را مانند هر هنر ديگر، بايد همچون آميزه اي از تاثيرات برخاسته از منابع بيروني و عناصري از خود اين سرزمين در نظر گرفت .هنر رومي، وارث بلافصل تمام فرهنگهاي پيشين حوضه مديترانه، از جهات بسيار، تركيبي از هنرهاي روزگار باستان بود و اساسا با كل هنر يونان تفاوت داشت .رم نيز نقش بزرگي در انتقال تمدن به اروپاي غربي داشت .به همين علت در دوره هاي بعد، هنر روم نمادي از هنر روزگار باستان به شمار مي رفت .از لحاظ تكامل سياسي،تاريخ يونان و تاريخ ايتالياي باستاني تا اندازه اي به موازات يكديگر پيش مي روند .با اين تفاوت كه در ايتاليا كشاكشهاي پايان ناپذير و تلخ ميان خود قبايل ايتاليك از يك طرف و قبايل ايتاليك و اتروسكها از طرف ديگر، فرهنگ اين سرزمين را از پيشرفت بازداشت .

اتروسكها :

منشا اتروسكها، مانند منشا ميسني ها، صدها سال يكي از اسرار ناشناخته جهان باستان به شمار مي رفته است .تاريخ دانان جهان باستان كه همانند تارخ دانان جهان امروزي شيفته حل اين معما شده بودند عموما احساس مي كردند كه اتروسكها از آسياي صغير به ايتاليا كوچيده اند، و مخصوصا هرودوت «پدر تاريخ» اعلام داشت كه اتروسكها از ليديا برخاسته اند .از صدها سال پيش تاكنون تاريخ ورود ايشان به سرزمين ايتاليا را سده هشتم پيش از ميلاد دانسته اند .برخي از دانشمندان امروزي معتقدند كه اتروسكها اعقاب بلافصل مردمي بسيار كهنتر از هند و اروپاييان هستند كه از شمال به ايتاليا سرازير شده بودند .

در نظريه تلفيقي ديگري گفته مي شود كه هرودوت در آثارش به تاريخ خاصي اشاره نمي كند و مهاجرتي كه وي از آن نام مي برد مي تواند به دوره جابه جايي و مهاجرت عظيم ملتهاي حوضه مديترانه مربوط باشد كه در حدود 1200 پيش از ميلاد به وقوع پيوست و موجب زوال تمدن ميسني شد .لازم است گفته شود كه اتروسكها به عنوان دريانوردان ماهر (يا راهزنان بدنام دريايي) در روزگار باستان شهرت فراوان داشتند و در دوره موسوم به «خاور مابي» در صحنه تاريخ پديد آمدند .

امروزه بيشتر محققان بر سر اين نكته اتفاق نظر دارند كه هنر اتروسك، عمدتا در سده هاي هفتم و هشتم پيش از ميلاد و در پي مهاجرت و اقامت يونانيان در ايتالياي جنوبي شكل گرفت و تكامل يافت .اتروسكها بي آنكه ذره اي از خصايل بومي خويش دست بردارند-مشتاقانه فرهنگ يوناني را جذب كردند .اتروسكها با سرمشق قراردادن شهرهاي كوچ نشينان يوناني در سده ششم پيش از ميلاد بيشتر نواحي شمالي و مركزي ايتاليا را از دژهاي نيرومندي چون تاركويني (تاركوينياي امروزي)، كائره (چروتري امروزي)، ويي، پروسيا (پروجاي امروزي)، و ولسيني(اور ويتوي امروزي) در زير فرمان خويش داشتند .ولي اين شهرها هيچگاه با يكديگر متحد نشدند تا كشور يگانه اي تشكيل دهند، و به همين علت سخن گفتن از ملت يا پادشاهي اتروسك درست نيست .

معماري :

از معماري اتروسكها اطلاعات چنداني در دست نيست .از آثار پراكنده به دست آمده چنين نتيجه گيري مي شود كه اتروسكها، دست كم در دوران تاريخ متاخر خويش، به طرز قابل ملاحضه اي از طاق سنگي استفاده مي كردند، و اين از شيوه هايي بود كه مورد پسند يونانيان واقع نشد ولي روميان سده هاي بعد، در ساختمانهاي خويش اهميت فوق العاده اي به آن دادند .

اطلاعات ما درباره معبد اتروسكها بر چندين پي باقي ماده و شرحي كه ويترو ويوس معمار و مهندس رومي سده نخست پيش از ميلاد درباره معماري داده است (                  ) استوار است .اين معبد به احتمال زياد با تقليد از معابد يوناني ساخته شده است .معبد اتروسكها كه بر پايه اي بلند به نام پوديوم قرار داشت و فقط از يك طرف پله مي خورد، در بيشتر موارد از چوب و خشت به روش تيرهاي عمودي و افقي ساخته مي شد و روبناي چوبي سنگيني داشت كه بيشترين بخش سطح آن با نقشهاي برجسته از گل پخته خوش رنگ تزيين مي شد .

در بقاياي به دست آمده از گورستانهاي هنر اتروسكها به واضع ترين شكل ممكن متجلي مي شود .اتروسكها گورستانهاي خويش را در نقطه اي خارج از شهرهايشان مي ساختند .از صدها مقبره كه به طرز منظم در امتداد شبكه اي از خيابانهاي متعدد يافت شده اند چنين برمي آيد كه اتروسكها شهرهايي به معني كامل واژه براي مردگان مي ساخته اند (نگرو پوليس) .اتروسكها و روميان در ساختمان هايشان وسيعا از توفا استفاده مي كردند و در ايتالياي امروزي نيز صنعت آجر سازي توفاي نسبتا كوچك و پر رونقي وجود دارد .

رايج ترين نوع مقبره اتروسكها تومولوس يا ساختمان مدوري است كه بخش بسيار اندكش خاكبرداري شده و سپس با خاك پوشانده شده است .

نقاشي :

در ميان اتروسك ها تاركويني ها برخلاف كائره ايها، ديوارهاي اتاقكهاي تدفيني زيرزميني خويش را با نقاشيهاي خويش رنگ و زنده ديواري تزيين مي كردند .با آنكه موضوعات نقاشي مقبره اي در اتروريا گاهي از افسانه هاي يوناني مايه مي گيرند، غالبا به نمايش صحنه هايي از ميهماني و شادماني اختصاص دارند، همچنان كه در مقبره پلنگان در تاركويني ديده مي رود .اين اتاقك تدفيني كوچك به شيوه رايج در تاركويني سده پنجم پيش از ميلاد تزيين شده است .اين اثر، يك نقاشي ديواري روي لايه اي نازك بر ديوار تخته سنگي طبيعي يا اندود گچي ساخته شده از خاك كوه است .رنگهايش-سياه، آبي، آبي-سبز، و قرمز اخرايي-همچنان بيشترين بخش از تازگي اوليه خود را حفظ كرده اند و يك هماهنگي ساده و طبيعي با زمينه زرد كرم خود به وجود مي آوردند .

شما هم می توانید در مورد این فایل نظر دهید.