موضوع:تعاریف غزل

اين فايل يا فرمت ورد و آماده پرينت مي باشد.

فهرست مطالب
تعاریف غزل    ۴
غزل در لغت    ۶
غزل، برجسته ترین گونة شعر غنائی فارسی    ۹
تجدد ادبی وغزلواره ها    ۱۰
غزل فارسی پس از انقلاب    ۱۶

تعاريف غزل
پيش از آغاز گفتگو در اين مورد شايسته است ياد آوري شود كه آنچه در اين روزگار به مناسبت دگرگوني ارزش ها و پيشرعت علوم ادبي و تغيير بينش و ارزيابي مسائل، پايه و اساس داوري است با معيارها و داوري گذشتگان كه در روزگاران پيشين مي زيسته اند تفاوت فاحش دارد ولي از آنجا كه براي بررسي هر موضوع به نظر داشتن به داوري ها و معيارهاي گذشته كه برخي از آن ها هنوز همچنان وجود داشته و قابل پذيرشند نياز هست،‌ از اين رو به بررسي تعاريفي كه از پيشينيان در مورد ( غزل )‌ موجود است مبادرت مي شود: 
(‌فرهنگ اسلامي )‌ذيل غزل تعريف اين گونه شعر را از نوشتة (‌گارسن دوتاسي ) چنين مي آورد:
مضمون شعر معمولاً ( عشق- تغزلي) است ولي مضامين ديگري از گونة شراب، بهاره،‌سرنوشت وغيره نيز در آن وارد مي شود. شكل شعر بايد بسيار ممتاز باشد وبه ويژه از نظر زبان نبايد كلمات خشن و ناخوش آهنگ در آن به كار برده شود، غزل نوع شعري است كه مورد علاقه بسيار زبان هاي پارسي و هندو تركي است.
استاد جلال همائي دركتاب ضاعات ادبي خود مي نويسد:
غزل در اصطلاح شعراي فارسي اشعاري است بريك وزن و قافيه،‌با مطلع مصرع كه حد معمول متوسط مابين پنج بيت تا دوازده بيت باشد، گاهي بيشتر از آن تا حدود پانزده و شانزده بيت، و به ندرت تا نوزده بيت نيز گفته اند، اما از پنج بيت كمتر،‌ چون از 3 و 4 بيت باشد مي توان آن را غزل ناتمام گفت و كمتر از 3 بيت را به نام غزل نشايد ناميد.
كلمة غزل در اصل لغت به معني عشق بازي و حديث و عاشقي كردن است و چون اين نوع شعر بيشتر مشتمل بر سخنان عاشقانه است آن را غزل ناميده اند. وليكن در غزل سرائي ، حديث مغازله شرط نيست، بلكه ممكن است متضمن مضامين اخلافي و دقايق حكمت و معرفت باشد و از اين نوع غزل هاي حكيمانه و عارفانه نيز بسيار داريم كه نمونة آن را نقل خواهيم كرد.
فرق ميان غزل با تغزل قصيده آن است كه ابيات تغزل بايد همه مربوط به يك موضوع و يك مطلب باشد، اما درغزل تنوع مطالب ممكن است، چندانكه آن را شرط غزل دانسته اند، غزل هر قدر لطيف تر و پرسوز و حال تر باشد مطبوعتر و گيرنده تر است و همان اندازه كه درقصيده ضخامت و جزالت مطلوبست، در الفاظ و معاني غزل بايد وقت و لطافت به كار برد و از كلمات وحشي و تعبيرات خشن و ناهموار سخت احتراز كرد.
 
غزل در لغت
به مفاهيم غزل در فرهنگها توجه كنيم: 
فرهنگ دهخدا، ( غزل) را به نقل از برخي فرهنگ ها اسم مصدر به عربي به معني رشتن و مغزول را لغت از آن ياد كرده است و به نقل از ترجمة علامة جرجاني صف‍حة 73 ريسمان رشتم و به نقل از غياث الغات ريسيدن آورده است.
همين فرهنگ معاني ديگرغزل را با مأخذ آن به ترتيب زيرآورده است:
* مصرعربي سخن گفتن با زبان و عشق بازي نمودن( منتهي الارب) 
* حديث زنان وحديث عشق ايشان كردن ( آنندراج)
* محادثه با زنان ( اقرب الموارد) 
* بازي كردن با محبوب، حكاين كردن از جواني و حديث صحبت و عشق و زنان (غياث الغات)
* دوست داشتن، حديث با زنان و صحبت با ايشان( تاج المصاد ربيهقي ) 
* ستايش كردن كسي، ثناي كسي ( مقدمه الادب زمحشري ) 
* سخنگوئي با زنان- عشق بازي ( منتهي الارب) 
* گفتگوي پسران و دختران جوان و گفته اند به معني عشق بازي با زنان است( اقرب الموارد) 
سخني كه در وصف زنان و عشق ايشان گفته اند،  ودر عرف شعرا، چند بيت مقرري است كه پيش قدمه زياده از دوازده نيست و متأخران منحصر در آن ندانند، و با لفظ خواندن و سرودن و زدن و برداشتن و طرح كردن و از قلم ريختم مستعمال است.