فهرست مطالب:

 

مقدمه 

روایت صحیحه الوعبیده از حضرت باقر (ع): 

موارد لزوم سقط جنین 

سقط جنین خود به خودی یا مرضی: 

سقط درمانی: 

سقط ضربه ای: 

سقط جنین جنایی 

انگیزه های سقط جنین عمدی

انواع الاجهاض

 

فصل اول: تاریخچه نظریه سقط جنین

 

فصل دوم: تعاریف و مراحل تشکیل جنین

۱) نطفه 

۲) علقه 

۳) مضغه 

۴) روح 

۵) جنین 

۶) سقط 

مراحل تشکیل جنین 

مراحل حاملگی و اندازه جنین از نظر جنین شناسی 

۱) تشکیل نطفه 

۲) تشکیل علقه 

۳) پوست لایه میانی 

۳) مرحله مضغه 

۴) مرحله عظام 

۵) مرحله لحم 

۶) مرحله تسویه 

آنچه كه لازم است در ابتداي مباحث طرح شده مورد بررسي سقط جنين مي باشد

چگونه مي اوان حرمت سقط جنين را ثابت كرد و از چه راهي امكان اثبات وجود دارد؟ چرا كه ثابت شدن يا نشدن اين مسئله اثراتي مستقيم بر روي جواز يا عدم جواز آن در موارد مختلف خواهد گذاشت، مثلاً در صورت اثبات عدم حرمت سقط سنگيني حكم در موارد ديگر (  مثلاً در خطر بودن جان مادر ) نيز كمتر خواهد شد و شايد بتوان حكم ساده تري را در اين گونه موارد صادر كرد و بالعكس در صورت اثبات حرمت سقط جنين هنگاميكه در موارد مختلف اصل حرمت سقط باشد براي رد اين اصل شرايط ايجاد شده حكم جديدي را صادر نمود، البته انجام تمام اين مراحل وصدور حكمهاي مختلف در حيطة كار مراجع تقليد و فقها مي باشد و از محدودة كار ما خارج مي باشد لذا فقط به بررسي آنها و تحليل مراتب مختلف آن مي پردازيم و به هيچ وجه در صدد صدور حكم با رد احكام صادر شده نمي باشيم و بيان مطلبي در ذيل سخنان بزرگان و فقها صرفاً به منظور ايجاد سؤال جهت يافتن جواب مي باشد و هرگز به معناي رد سخنان آنان نمي باشد.

 

اما به دليل انكه مسئله داراي اهميت بسياري مي باشد لذ پس از بررسيهاي مختلف تنها روايتي كه جهت حرمت سقط به آن استناد كرده اند روايت ذيل مي باشد كه به روايت اسحق بن عمار معروف است:

قال: قلت لابي الحسن (ع ) : المرأه تخاف الحبل فقشرب الدواء فتلقي ما في بطنها ؟ قال : لا فقلت : انما هو نطفه ، فقال : إن اول مايخلق نطفه.   

اسحق بن عمار مي گويد : به حضرت موسي بن جعفر ( ع‌ ) عرض كردم: زن از آبستن شدن مي ترسد ، دوايي مي آشامد و آنچه را كه در شكمش دارد بيرون مي اندازد

 « حكم آن چيست؟ و يا يان كار صحيح است؟ » فرمود: نه ، عمار مي گويد : عرض كردم : انچه كه زن از شكمش بيرون مي اندازد نطفه است، فرمود : اغاز خلقت انساني نطفه است.

آنچه كه بيشتر علما و بزرگان بدان استناد كرده اند و آن را دليلي براي حرمت گرفته اند. همين روايت مي باشد.   اما چند نكته قابل ذكر مي باشد اولاً : در اين روايت قيد تخاف آورده شده است كه شايد بتوان اين روايت را محدود به همان كرد يعني پاسخي كه معصوم در اين رابطه داده است با در نظر گرفتن شرايط خاصي كه در روايت مقيد به آن شده است باشد، بنابراين با در نظر داشتن اين مطلب شايد بتوان اثبات حرمت را ازطريق اين روايت كمي سبك تر انكاشت.

ثانياً : انچه كه مورد توجه قرار مي گيرد اين است كه اصل عدم حرمت مگر اين كه دليلي وجود داشته باشد كه بتوان حرمت را ثابت كرد در مورد اين روايت نيز چنين است كه با  توجه به اينكه اصل عدم حرمت سقط مي باشد پس چگونه مي توان در نظر گرفتن دليل ديگري صرفاً با اتكا به اين روايت حرمت را قابت كرد ، چرا كه در اكثر موارد بزرگان و فقها اين روايت را دليلي بر اثبات حرمت سقط آورده اند در حاليكه اين روايت به تنهايي اثبات كننده حرمت نمي باشد، مگر اينكه در كنار ساير ادله باشد. چرا به تنهايي دليل نيست ؟ آيا دلايلي متعارض به اين دليل وجود دارد؟ 

در ادامه جهت اثبات حرمت مي توان به روايات ديگر نيز اشاره كرد كه در اين روايات مستقيماً حكمي براي سقط وجود ندارد اما به كار بردن لفظ قتل در اين روايات جاي تأمل دارد:

 

شما هم می توانید در مورد این فایل نظر دهید.