فهرست

فصل اول

طبقه بندي مواد كار

 

1- طبقه بندي مواد كار

1-1- تعريف تكنولوژي مواد

2-1- طبقه‌بندي عناصر

3-1- عناصر مهم و تركيبات آنها

1-3-1- خواص اكسيژن (o) :

مراحل توليد اكسيژن:

2-3-1- هيدروژن (H) :

3-3-1- كربن (C)

4-1- خواص فيزيكي مواد:

1-4-1- قابليت هدايت حرارت:

2-4-1- قابليت هدايت الكتريسيته:

3-4-1- جرم مخصوص:

4-4-1- نقطه ذوب:

5-1 خواص مكانيكي مواد:

1-5-1- استحكام: مقاومت در مقابل نيروي خارجي. به

2-5-1- سختي: مقاومت در مقابل نفوذ جسم خارجي

3-5-1- الاستيسته: برگشت پذيري مواد پس از تغيير شكل

6-1- خواص تكنولوژي مواد :

1-6-1- چكش خواري: قابليت تغيير شكل مواد در اثر

2-6-1- ريخته‌گيري: شكل پذيري اجسام در حالت مذاب براي

3-6-1- جوشكاري: موادي كه بوسيله حرارت يا حرارت توأم

خواص شيميايي مواد:

فصل دوم

1-فلزات آهني

آهن، فولاد، چدن

آهن (Fe)

 

 

فصل اول

طبقه بندي مواد كار

 

1- طبقه بندي مواد كار 

2-1- طبقه‌بندي عناصر 

تعريف عنصر: 

موادي كه در اثر تجزيه قابل تبديل به مواد ساده‌تر نباشند، عنصر ناميده مي‌شود. بيشترين عنصر در طبيعت، اكسيژن ميباشد.  حجم هوا را اكسيژن خالص اشتغال نموده و نصف  جرم پوستة‌ زمين از  تركيبات اكسيژن دار تشكيل شده است. (بيشترين فلز آلومينيم مي‌باشد 1/8% بعد از آن آهن 5%) 

 

3-1- عناصر مهم و تركيبات آنها 

1-3-1- خواص اكسيژن (o) : 

گازي است بي بو، بي رنگ و بي مزه، تركيب آن با عناصر ديگر را اكسيداسيون گويند. براي ايجاد حرارت زياد، اكسيژن را با گازهايي مانند گاز طبيعي، هيدروژن، استيلن محترق مي‌كنند تا درجه حرارتي معادل 2000 تا 3200 درجه سانتي گراد بدست آيد. 

مراحل توليد اكسيژن: 

1- تراكم هوا تا فشار 200 بار 2- سرد كردن هواي متراكم تا دماي c ْ175- 3- كاهش فشار به 3 /4  بار و مايع شدن هوا 4- كاهش دما تا cْ200-5- حرارت دادن و تبخير هواي مايع در Cْ183- و توليد اكسيژن خالص 6- پر كردن كپسول با فشار 150 بار 

اكسيداسيون 

 

تركيب اكسيژن با عناصر ديگر سرعت زياد و شعله = احتراق (سوختن تند)‌مانند جوشكاري با گاز اكسي استيلن

بدون شعله و حرارت= سوختن كند (زنگ زدن فلزات) 

احياء: 

جدا كردن تمام يا قسمتي از اكسيژن در يك تركيب اكسيژن دار- با بكار بردن حرارت

2-3-1- هيدروژن (H) : 

سبكترين عنصر- بدون رنگ، بو و مزه. قابل انتقال براي جوشكاري به همراه اكسيژن كاربرد : توليد مواد مصنوعي ، پلاستيك، جامد كردن روغن نباتي.

توليد: با الكتروليز آب، اكسيژن و هيدروژن را توليد مي‌كنند و به صورت مايع به بازار مي‌ دهند. 

3-3-1- كربن (C) 

عنصر اصلي مواد سوختني مانند چوب، زغال و نفت مي‌باشد. 

كربن خالص: كريستال خالص كربن- الماس- سخت‌ترين عنصر- ساخت ابزار و گرد آن براي ساختن سنگ سنباده 

مطبق: فلس ماهي – گرافيت- نرم و سياه رنگ و مقاوم در مقابل حرارت و هادي برق و حرارت 

كاربرد: توليد بوته ذوب فلزات، الكترود كوره‌ها، كم كننده اصطكاك

بي شكل (آمرف): دوده كاربرد: لاستيك‌سازي، مركب و چاپ 

 

وجود كربن در فولاد باعث افزايش استحكام و سختي مي‌شود و قابليت زنگ زدن كم مي‌شود و احياي اكسيدهاي فلزي 

تركيب كربن و اكسيژن  دي اكسيد كربن (  )ك از سوختن كامل كربن و تركيبات كربن‌دار و همچنين از تجزيه سنگهاي آهكي و تخمير مواد سلولزي حاصل از بقاياي گياهان بدست مي‌آيد. از هوا سنگين‌تر است و سمي نيست ولي تنفس را غير ممكن مي‌كند و در آتش نشاني و نوشابه‌هاي گازدار استفاده مي‌شود. 

منوكسيد كربن (co): از سوختن ناقص كربن و تركيبات آن به وجود مي‌آيد. بي رنگ ، بي بو و بسيار سمي است احياء كننده ،قابل انتقال به رنگ آبي و به دي اكسيد كربن تبديل مي‌شود. 

 

تركيب كربن با فلز: كاربيد كاربيد آهن   

كاربيد ولفرام  

كاربيد كلسيم   

كاربيد سيليسم (sic سختي آن نزديك به سختي الماس است و براي سنگ سنباده استفاده مي‌شود.

تركيب كربن با هيدروژن= هيدروكربن: كليه مواد سوختني جامد، مايع يا گاز، روغن‌ها، گريس‌ها، استيلن، نفت خام- متان، بوتان پروپان، بنزين و بنزن

4-3-1- سيليسم (Si) : 

غير فلز و به صورت خالص در طبيعت  يافت نمي شود. در آلياژ فولاد و چدن كاربرد دارد. 

ممهترين تركيب=   دي اكسيد سيليسم= سيليس، كه اگر به صورت كريستال متبلور شده باشد= كوارتز در ريخته گري از ماسه‌هاي سيليس دار استفاده مي‌شود. 

5-3-4- گوگرد (S): 

زرد، جامد، شكننده، خالص، در كنار آتش نشانها يا چشمه‌هاي آب معدني 

گوگرد+ اكسيژن  شعله‌اي به رنگ آبي= دي ا كسيد گوگرد   بوي زننده دارد براي ضد عفوني و تهية‌اسيد سولفوريك تركيب گوگرد با فلزات (بدون اكسيژن) سولفيد ناميده مي‌شود، سولفيد آهن   يا سولفيد سرب (pbs) 

از پودر گوگرد براي ولكانيزه كردن لاستيكها استفاده مي‌شود، باعث افزايش مقاومت در مقابل حرارت، عوامل جوي و مواد شيميايي مي‌شود. 

4-1- خواص فيزيكي مواد: 

خواص فيزيكي باعث تغيير در ساختمان شيميايي اجسام نمي‌شود قابليت هدايت حرارت، الكتريسيته، جرم مخصوص و نقطه ذوب 

1-4-1- قابليت هدايت حرارت: 

قدرت هدايت حرارت واحد طول جسم بر واحد سطح مقطع آن گفته مي‌شود. فلزات هادي هستند، به ترتيب نقره، مس، آلومينيم.

2-4-1- قابليت هدايت الكتريسيته: 

قدرت هدايت الكتريسيته واحد طول جسم بر واحد سطح مقطع آن گفته مي‌شود. نقره، مس ، آلومينيم

 

3-4-1- جرم مخصوص: 

جرم واحد حجم از هر جسم را جرم مخصوص آن جسم گويند. به نوع ماده و اندازه تراكم ذرات ماده بستگي دارد. 

4-4-1- نقطه ذوب: 

درجه حرارتي كه يك ماده در شرايط متعارفي از جامد به مايع تبديل مي‌شود، نقطه ذوب گفته مي‌شود، نقطه ذوب مواد خالص مشخص است. 

5-1 خواص مكانيكي مواد: 

مقاومت فلزات در مقابل تأثيرات عوامل مكانيكي استحكام، سختي، الاستيسيته. 

1-5-1- استحكام: مقاومت در مقابل نيروي خارجي. به مقدار، نحوة تأثير نيرو و نيروي جاذبة بين مولكولي بستگي دارد. 

شما هم می توانید در مورد این فایل نظر دهید.